zostanie pamięć i łzy księżyca

zostanie pamięć i łzy księżyca Gdy szczyt kamienny dotyka nieba gdzie puste miejsca wymarłych gwiazd to grań płonąca światłem dojrzewa świtu nadzieją w dolinach blask odbite światło w toni jeziora miękko się kładzie swoistym pięknem i światłocienie kiedy już pora zwijają szczelnie myśli odmęty senna siklawa kroplami śpiewa wolno toczy obłe kamienie w ciszy przedświtu rośnie nadzieja a z nią i wszystkie nieznane cienie orla perć krzyczy ptaka głosem piękny dostojny wielkoskrzydły limba się kłania niskim porostom wiatr lekko huczy choć brak mu siły .na szpiglasowej huśta drabiny otwiera przestrzeń co ginie we mnie obłokiem szczęścia wśród tej krainy tu jesteś ze mną tu jesteś we mnie zawsze tu wracam gdy dusza boli oddechem nieba i gwiazd odbicia tutaj rozumiem i wolę Boga wołasz mnie echem wracam do życia zostanie pamięć ...i łzy księżyca

Napisz do autora « poprzedni ( 1413 / 1638) następny » Anna z dodany: 2024-10-30, 11:02:59 typ: tęsknota wyświetleń (165) głosuj (10)

axis	2024.10.30; 20:38:18
Przepięknie +

grazyna	2024.10.30; 18:48:21
piękny i wzruszający wiersz Anno z :)+ pozdrawiam milutko:)+

Kama	2024.10.30; 17:39:43
:)+++

Super-Tango	2024.10.30; 17:30:51
Bdb, piękny z natury jesiennych uroków, czarujący wiersz+) Pozdrawiam serdecznie

Markus55	2024.10.30; 16:30:21
widzę że powoli wracasz do siebie-to dobrze a góry pomogą ci ukoić żal piękny wiersz można się poczuć jakby się tam było-pozdrawiam ciepło:)+

wiewióra	2024.10.30; 14:42:10
Jest pięknie

andrew	2024.10.30; 12:43:26
Ślicznie, chociaż... Przestrzeń nie ginie w Tobie, przekazujesz jej piękno nam. Pozdrawiam serdecznie Miłego dnia

lucja.haluch	2024.10.30; 11:14:05
Piękny i te łzy księżyca wzruszają... Plus+ Pozdrawiam cieplutko. Spokojnego dnia...

JNaszko	2024.10.30; 11:06:57
Pięknie ty to umiesz opisać +++++ Jurek pozdrawiam