|
ślizgawka...
ślizgawka... |
Co możesz mi dać kochanie,
w ten lutowy wieczór.!?
w teatrze groteski wszyscy statyści zastygli.!
Błękit nieba, w pochmurny dzień
siebie, że jestem.!
Co możesz mi dać mój drogi,
w ten zimowy wieczór.!?
w teatrze groteski wszyscy statyści zastygli.!
Błękit wody, figurowe łyżwy.!
pojeździmy sobie na lodzie.!
D&K Spółka akcyjna.! |
|
Kochanej Kobiecie Vega.:) |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Super-Tango |
2025.02.03; 23:19:26 |
Twój wiersz maluje obraz zimowego wieczoru pełnego nostalgii i ulotnych emocji. Powtarzające się pytania i motyw teatru groteski budują atmosferę zawieszenia – jakby świat na chwilę zastygł w oczekiwaniu na gest, słowo, bliskość. Błękit nieba i wody symbolizuje pragnienie ciepła i obecności, a jazda na łyżwach staje się metaforą chwilowego oderwania od rzeczywistości, tańca na granicy kruchości i piękna. To subtelna, poetycka impresja o tęsknocie, chwilowości i delikatnym pragnieniu bliskości.+)
Pozdrawiam serdecznie |
Boreas |
2025.02.03; 23:13:46 |
Gdy statysta nagle dostanie ważną rolę to jego gwiazda rozbłyśnie a wtedy będzie inaczej bo nie będzie brał ochłapów . Pozdrawiam z + |
Grzegorz Szymczak |
2025.02.03; 21:38:41 |
Dzięki za ciekawy spektakl, miałem okazję tym razem obejrzeć go z widowni. |
lucja.haluch |
2025.02.03; 21:27:30 |
To mi się podoba... Plus+
Radosnej nocy... |
DARK VEGA |
2025.02.03; 21:25:26 |
CUMULONIMBUS grozi i grzmi
dlatego poczekamy na
CIRRUSY moja droga Kobieto:) |
KOBIETA. |
2025.02.03; 21:19:32 |
I ja już cię kocham ;) tylko uważaj na chmury… |
|
|