Historia choroby

Historia choroby „[...] nie sen jest najgorszy, najgorsze jest przebudzenie” J. Cortazar Nekrobiotyki od dziecka dostawał z iniekcją w ramię, wiara nadmierna i przestrach w jego spojrzeniu na zdjęciach znalazły swoje mieszkanie. Ten pulsujący kwiat w piersi, zawsze prostował mu drogi, ale i gmatwał je też i zapewne dlatego cierpi na katabolizm sercowy. Co dnia dawali mu także pigułki koncernu „Życie”, na idealizm, jednakże oczami dziecka na świat ten wciąż patrzył tyle, że skrycie. Coś się szarpało w nim, łkając — wypuść mnie, nie chcę być tutaj — kiedy znaleźli go rano, przez okno słońce wpadało, o szybę tłukła się dusza.

Napisz do autora « poprzedni ( 120 / 200) następny » Czarek Płatak dodany: 2020-01-12, 12:43:35 typ: inne wyświetleń (356) głosuj (162)

niteczka	2020.01.13; 00:12:29
wzruszyłeś... pozdrawiam nadmorsko:)

lucja.haluch	2020.01.12; 21:03:55
Smutno...Plus+ Pozdrawiam...

adambielicz	2020.01.12; 20:39:52
-wiersz uczy,i wzrusza.

Stan21	2020.01.12; 15:19:47
Smutna historia. Pozdrawiam. +

ikcesok	2020.01.12; 14:57:23
Świetnie napisane choć smutna to historia... Oceniając sam wiersz : rewelacja. Treść bardzo wzruszająca i przerażająca jednocześnie.. Duuuży plus. Pozdrawiam

zenobia888	2020.01.12; 14:04:34
Wzruszający wiersz Pozdrawiam +

wigor	2020.01.12; 13:25:27
Coś się szarpało w nim, łkając — wypuść mnie, nie chcę być tutaj — kiedy znaleźli go rano, przez okno słońce wpadało, o szybę tłukła się dusza. Sporo ludzi tak kończy nie wytrzymując presji życia. Pozdrawiam ;-) +

Witold	2020.01.12; 13:20:38
Smutne, ale pewnie prawdziwe wyznanie, no i technicznie dopieszczone na plus. +

Wojciech M	2020.01.12; 13:03:51
Wiesz, od pierwszych strof spodziewałem się takiego zakończenia, a jednak kiedy ostatnią zwrotkę przeczytałem, przeszedł mnie dreszcz i wzruszenie. Pozdrawiam serdecznie z dużym plusem +++

Katarzyna K.	2020.01.12; 12:55:25
:) Plus

sylen	2020.01.12; 12:48:28
Szkoda człowieka. Bardzo wzruszający, pełen życiowej prawdy cudowny wiersz. :) Plus