|
Echo
Echo |
Już nie napiszę poezji bez serca
zostawie je wreszcie w spokoju
choć może zabrzmię jak bluźnierca
ale oszczędze mu bólu i niepokoju
Nie połącze myśli przekrwionych
pajęczyną wiary i przeznaczenia
gdyż krzyk ciszą drobin zranionych
nie godzi się w metafory przemieniać
Bo tylko wtedy gdzieś spod powiek
może spłynąć zmarszczek dolinami
ten niezrozumiany nigdy człowiek
co wciąż rozmawia z zabawkami |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
lucja.haluch |
2025.02.03; 22:23:29 |
Trudno być dorosłym... Plus+
Pozdrawiam serdecznie.
Uroczych snów... |
|
|