|
Żyzne wcielenie twojego rysunku
Żyzne wcielenie twojego rysunku |
Zygmunt Jan Prusiński
ŻYZNE WCIELANIE TWOJEGO RYSUNKU
Gabrieli Sieradzkiej
A ta prawda jest inna.
Rzępoli ktoś na akordeonie, to cyganka,
a ja przerysowuję myśli - są one wszędzie.
Szczegóły zostawiam tobie.
Szczyptę pewności zawieszam na jabłonce,
niech rosną owoce twoim imieniem.
Całuję to drzewo.
Uśmiecha się do mnie jak cyganka Lucija,
coś nucę by nie zapomnieć.
Pozdrawiam twoje kształty Gabrielo.
Każdy twój oddech jest ważny -
jesteś różą w tłumie!
11.07.2010 - Ustka
Niedziela 7:31
Wiersz z książki "Pasja i pasjanse"
autor ZJP
http://s24.flog.pl/media/foto_300/12316133_romantyk-z-krysztalowego-sadu.jpg |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
zygpru1948 |
2018.01.04; 08:04:42 |
Kiedyś któregoś dnia
Lenie
Kiedyś
któregoś dnia ogołoconego z liści i blasku
dnia jak wieża
będziemy odnajdywać wszystko
i być może odnajdziesz mój głos
który miał być głosem
boga
boga powracającego zawsze do światła
którym ty być miałaś
bardzo starzy i mądrzy skrzypiący delikatnie jak
pergamin
usiądziemy naprzeciw siebie
bez zawiści i małych piekących udręczeń
bez gestów kurczowo zaciśniętych
powiemy sobie wszystko
powiem ci o mojej miłości
która będzie świecić za nami jak łuna dalekich ognisk
będę mówił o dziwnych drogach którymi chodziłem
i o tym że ciało twoje było jedynym latem
będziemy odnajdywać wszystko
i być może odnajdziesz mój głos
który miał być głosem
boga
boga powracającego zawsze do światła
którym ty być
miałaś
_________________________Roman Śliwonik |
|
|