|
Życie się budzi
Życie się budzi |
***
Niebem marcowym dziś rządzą chmury
kremowe niebo, ranek zaspany,
słoneczny pastel w stawie skąpany,
wilgoć w powietrzu
- otula ziemię.
Mgłą pełznie wiosna niesie w rękawie
błękitne nuty w kluczu łabędzim,
na grzbietach jodeł ukryła słońce,
co w nią wstąpiło
- śmieje się deszczem.
W namiękłej ziemi fiołek w fioletach
zadurzył się w niej aż po łodygę,
ona radosna trzeźwym porankiem
w miękkiej zieleni
- stokrotki sieje.
Już świeżym wiatrem oddycha lekko,
leci przez sady, topi się w trzcinach
nie może czekać, wschodzą narcyze,
w magicznej chwili
- jest taka szczera.
Z jaką to siłą w skromności swojej
zalotne krzyki w trawach się wznoszą,
w puchu się kręcą stroskane ptaki -
i trel, i klekot
- i żabi rechot.
Topnieje w bagnach, osty znów kłują,
pokrzywy parzą i wrze w strumieniu.
Jest coś takiego jak nieskończoność,
słońce znów płonie
- życie się budzi. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
grzegorz.k |
2022.03.12; 22:33:18 |
Cześć
Ciekawe, naprawdę bardzo ciekawe.
Ten twój wiersz się do mnie jakoś przykleił.
Pozdrawiam G.K |
JNaszko |
2022.03.10; 17:18:44 |
Ładnie o wiośnie
Jurek+++++++ |
roman |
2022.03.10; 15:46:52 |
Wszyscy z utęsknieniem czekamy na wiosnę+ |
lucja.haluch |
2022.03.10; 13:43:40 |
Poczułam budzenie się natury z wiosennym powiewem... Plus+
Pozdrawiam serdecznie... |
|
|