|
Życie przede mną?
Życie przede mną? |
Znów mnie napadło, znowu wiersze piszę!
Albo się staram – lepiej tak powiedzieć,
Dla siebie piszę, po co mają wiedzieć,
Co w sercu skrywam, gdzie co wieczór wiszę.
Słowa znów płyną, niby wodospady,
W każdej się chwili z serca wylewają,
Potem na kartkę jak ptaki spadają,
I tylko trzeba trochę im ogłady.
Ty to sprawiłeś, życiu wszelkie dzięki!
Życiem zraniony z weną znów się bratam,
I w końcu znowu rozerwana krata,
Do życia. Proste. Składam już podzięki!
I tylko jeszcze nie rozumiem tego,
Co cię obchodzę? i czemuż w ogóle?
Ogólnie tylko, czy w każdym szczególe?
Albo mi powiedz, co mnie czeka złego?
Znowu chcę zwalczać niejasności chwili,
I iść przez drogi które wytyczone,
Z pamięcią wszelką o tych którzy żyli,
Ale być sobą. We mnie życia korzeń. |
|
Odwadze życia |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
nelly su |
2011.03.21; 16:36:00 |
jestem niesamowity i Twoje wiersze rowniez)+ |
Hefajstos44 |
2011.03.15; 19:31:19 |
Dziękuję za komentarze i pozdrawiam serdecznie:) |
kaja-maja |
2011.03.15; 16:03:43 |
pięknie...
dla odważnych świat należy
i wszystko co jest w nim
z rozwagą nie pocieszę
ale będziemy żyli do śmierci
to trzeba z życia korzystać
żebybyło co wspominać
i się uśmiechać...w:)+ |
Siostrzyczka |
2011.03.15; 07:52:33 |
Lubię Twoją wewnętrzną JASNOŚĆ,która próbuje znaleźć do nas drogę między słowami Twoich wierszy
:) |
|
|