Żyć wiecznie?

Żyć wiecznie? Okno uchylone Kubek po kawie na stole I jeszcze czuć Ciebie w pokoju I dźwięk muzyki unoszący się gdzieś w domu Zostawiłeś u mnie swoją niebieską koszulę I kilka czekoladek, które przyniosłeś wieczorem Próbowałeś mnie i smakowałeś Tak jak kilku miesięczne dziecko próbujące stawiać swoje pierwsze kroki Wlałeś we mnie więcej uczuć i wiedzy Niż ludzie uczący mnie przez wiele lat Pisząc po mnie swoimi ustami Obaj czuliśmy na sobie dreszcze Z myślą, że będziemy żyć wiecznie Tak koło północy Paliłeś papierosy I śmiałeś się z moich włosów Później delikatnie obejmując moje ciało Szeptałeś mi, że Ci mało I znów nasze usta połączyły się w jedną całość I tak żyliśmy sobie wtuleni w siebie Przy uchylonym oknie Przez letni maj I mgłą zasnuty październik Ty zawsze o północy paliłeś papierosy A ja zawsze patrzyłam w Twoje niebieskie oczy Aż w końcu nadeszła smutna zima Mrok pochłonął miasto I nikogo już nie spotkasz na rynku czy w kwiaciarni Jesteśmy tylko my dwoje Wpatrzeni w siebie Jakbyśmy byli w niebie

Napisz do autora « poprzedni ( 19 / 33) następny » ananasowy ludzik dodany: 2018-03-11, 16:45:17 typ: miłość wyświetleń (164) głosuj (5)

stokrotka55	2018.03.11; 19:51:31
rzadko komentuje prozatorskopoetyckie opisy uniesień, ten utwór jest poezją i na dodatek intrygującą, czujesz ducha liryki :) + pozdrawiam

Podlasianin	2018.03.11; 17:46:45
Sielanka i miłosne uniesienia...czegóż więcej trzeba, tylko te papierochy. Jeżeli smakuje Ciebie, jak kilkumiesięczne* dziecko, to musi Ci to przeskadzać:) Pozdrawiam+.

lucja.haluch	2018.03.11; 17:32:24
Tylko okno nie moze być szeroko otwarte, ale jesteście razem w swoim niebie..Plus+ Pozdrawiam..