|
zostań w domu
zostań w domu |
Na zegarze czas stanął w miejscu,
Choć tykanie wciąż równe jest,
Wszystko zdaje się jak od wieków,
Nigdy nie zmieniało miejsc?
Nawet stary kran nic nie gada,
Może też zdrzemnął się?
Skąd on wie, że nie wypada,
Mącić ciszy w domu tym?
Gdy za oknem mrok coraz gęstszy,
Zakryć chce światła dnia,
Każdy cień coraz większy,
Rozmazuje swoje tła.
W popielniku skry się czerwienią,
Skwiercząc tak bawią się,
Może one rozumieją,
Że ich życie krótkie jest,
Zanim w popiół zmienią się?
Błoga cisza rzuca sen, coraz głębszy,
Wszystko śpi , lustro też,
Nawet kot, pan tych wnętrzy,
Skulił się, mruczy coś.
A za oknem wiatr targa drzewa,
Jakby chciał zmienić świat,
W rytm wtóruje mu ulewa,
Na srebrzystej tafli szkła.
Gdy gołębie się pochowały,
Wróble też pewnie śpią,
Tylko drzewa tak jak stały,
Będą w miejscu tkwiły wciąż.
Na zegarze czas się nie rusza,
Może on zasnął też.
Ciszy nic już nie zagłusza,
Tylko w szybę puka deszcz,
Do środka chciałby wejść…
Ten wieczorny mrok zaczarował,
Cały świt i mnie też,
Pod swe czarne skrzydła schował,
Wszystkie smutki ukrył gdzieś.
I przekręcił w zamku klucz.
A za oknem wiatr targa drzewa… |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
miki05 |
2017.02.13; 17:13:01 |
Mozna sie rozmarzyc :) |
miki05 |
2017.02.13; 17:12:59 |
Mozna sie rozmarzyc :) |
|
|