|
ZOBACZ
ZOBACZ |
Przywołaj w wyobraźni widok puszczy przedwiecznej
gdzie omszałe drzewa ku sobie się kłonią
mrok zielony panuje strzałą słońca przebity
nie tknięty w swym pięknie jest człowieka dłonią
zobacz ścieżki zwierząt które pajęczyną
przecinając ostępy do źródeł zdążają
wsłuchaj się w głos ptaków w koronach ogromnych
które swoim śpiewem nowy świt witają
gdy zagłębisz się w widok przez umysł stworzony
i usłyszysz zew głośny co z natury płynie
będziesz chciał ratować to co pozostało
zachować na zawsze zanim całkiem zginie
Autor W M |
|
O jak żem szczęśliwy pacyny pacynowate z punktów, którymi mnie darzycie, ale mało ich, to sobie je w dupę wsadźcie |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
AL46 |
2020.07.11; 00:13:04 |
Piękny, wzruszający wiersz...
Mój wielki szacunek dla Twojego szacunku i miłości do przyrody.
Podziwiam, pozdrawiam i DUŻEGO Plusa+ chętnie dodaję. |
Konik polny |
2020.07.10; 22:25:34 |
Przyroda jest niezwykła. Drzewa komunikują się ze sobą i rozmawiają. Starsze opiekują się tymi młodszymi, swoimi dziećmi... Wciąż tak mało wiemy o naszym świecie...
Pozdrawiam Serdecznie, wieczorną porą... |
ikcesok |
2020.07.10; 18:19:54 |
Wojtek... bardzo dobry wiersz...
Przeniosłeś... fajnie :) + pozdrawiam |
Noami |
2020.07.10; 16:48:22 |
Piękny i obrazowy wiersz. Szanujmy dary natury. :) |
Toyer |
2020.07.10; 16:43:48 |
Natura wycisza lecz jakąś tajemnicę skrywa |
Gabrys |
2020.07.10; 15:58:09 |
pozdrawiam + |
lucja.haluch |
2020.07.10; 12:24:52 |
Kocham las i pragnę jego wieczności, pięknie namalowałeś jego niezwykłe piękno i obawę czy nie zniszczymy go...Walczmy aby trwał...Plus+
Pozdrawiam serdecznie, uroczego piątku... |
Super-Tango |
2020.07.10; 10:56:00 |
Bdb, obrazowy, z zakątków natury, ujmujący wiersz+)
Pozdrawiam serdecznie |
gryka |
2020.07.10; 10:44:21 |
Ech, moje Bieszczady! Pamiętam je z lat sześćdziesiątych, gdy były takie, jak piszesz. Gdy trzeba było mieć w plecaku aprowizację na tydzień i często myliły się dni. Gdzie i spotykało się zwierzęta na zapomnianych ścieżkach i oglądało się rośliny, bujnie rosnące na połoninach. Gdzie grzybów i runa leśnego było w bród, a człowieka spotykało się z rzadka i zawsze z przyjaznym pozdrowieniem.... +++ |
gośka26 |
2020.07.10; 10:26:34 |
bardzo mi się podoba:) |
erni |
2020.07.10; 10:08:35 |
Prawdziwe + |
molica |
2020.07.10; 09:18:01 |
Witaj,
jeden z najmilszych dla mnie tekstów, które u Ciebie czytalam.
Miałam wrażenie, że idę (ja coraz mniejsza) przez tę przepastną przestrzeń i w zachwycie nad jej pięknem gubie kierunek.
Wchłonęła mnie przyroda - stałyśmy sie jednośćią...
Usmiech i pozdrowienia /+/. |
wigor |
2020.07.10; 08:05:58 |
https://img4.dmty.pl//uploads/201105/1304277017_by_danbalan_600.jpg
Podoba mi się Twój obrazowo napisany wiersz oraz jego przesłanie. Wspaniałego piątku ;-) +
https://scontent-waw1-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/106422376_10157418150611931_7872323621450084115_n.jpg?_nc_cat=110&_nc_sid=8024bb&_nc_ohc=NcihvOyn2QQAX_W0iNA&_nc_ht=scontent-waw1-1.xx&oh=3943234be8a79b2cd8021afa65e2558c&oe=5F2D78F4 |
kamyk b |
2020.07.10; 07:17:18 |
Odmalowałeś obraz i go zobaczyłam, dobre przesłanie i aktualne w wierszu zawarte
Pozdrawiam + |
|
|