Wiersze poetów - poetyckie-zacisze.pl ZAPROPONUJ ZMIANĘ W SERWISIE
Logowanie:
Nick:
Hasło:
Zapamiętaj mnie
Odzyskaj hasło
Zarejestruj się
Dostępne opcje:
Strona główna
O serwisie
Regulamin
Zaproponuj zmianę
Indeks wierszy
Ranking autorów
Ranking wierszy
Dodane dziś (5)

Nowi autorzy:
- JoKo
- Yakov
- ummma
- wspanialaPati
więcej...

Ostatnie komentarze:
Miłość mnie wybawi...
- lucja.haluch
Z wiatrem
- Super-Tango
pomiędzy
- lucja.haluch
Wyszeptane
- TESSA
więcej...

Dziś napisano 12 komentarzy.

Znam już odpowiedź

Znam już odpowiedź

Dawnemu wieku w hołdzie oddane
Posągi Peruna i Światowida
Za wszystkie te lata w ogniu sprzedane
Spuścizny ojców, wiara zabita

i wszystko zabrane

Stosy, na których składalim w ofierze
Płody zrodzone z potu i ziemi
I naszych bogów stopione w jezierze
Żertwy bez których jesteśmy niemi

i nowe nam dali przymierze

Mówili, że znają Nazarejczyka
Którego krew nam z rąk chcieli zmywać
Podobno wiedzieli co w krzyżu ukrywa
Że z boku trysnęła mu woda żywa

i wodą tą grzechy obmywa

Na wielkich wzniesieniach stanęły krzyże
Kościołów mury z cegły kładzione
Tam kaznodziejów zastępy chyże
A Słowo pańskie chwalone

i diabeł ogonem strzyże

I cóż ja mam robić, i komu uwierzyć
Kto tutaj wskaże mi drogę
Znikąd pomocy, nikomu się zwierzyć
Gdy dusza zapada w trwogę

i czym ten ból mam uśmierzyć

Kapłan wskazując na trud Ewangelii
Szatana nazywa mym wrogiem
To znów przykazuje by duszę wybielić
Chrystusa obwołać Bogiem

i życie dawne spopielić

Guślarz który mnie wiarą wychował
Bym był Swarożyca oczami
Zachęca bym jego siły mógł dojrzeć
Bym kroczył słusznymi ścieżkami

i aby na przodków mych spojrzeć

Mrok wątpliwości owija koronę
A ciemna noc toczy myśli
Nadzieje nasze, gdzie bogi zaćmione
Cichsze niż szum suchych liści

i dalej niezatracone

Lecz gdy już sił mi w końcu zabrakło
On jeden podał mi rękę
To dzięki niemu nic nie wyblakło
Przyjął na siebie mą mękę.

i już mi niczego nie brakło

Mimo, że tak mnie nienawidzicie
Mówicie żem zdrajcą ojcowizn
Ja jednej rzeczy pragnę tak skrycie
Zawierzyć się Chrystusowi

i jemu oddać swe życie
Napisz do autora

« poprzedni ( 4 / 7) następny »

Heinz Nägelein

dodany: 2020-06-24, 03:02:40
typ: wiara
wyświetleń (166)
głosuj (4)


          -->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.

pit 2020.06.24; 08:22:58
ciekawie używasz archaicznych wyrazów
historia ogólna i prywatna w jednym
zatrzymałeś

* chyże winno być

:-)

Michor 2020.06.24; 07:56:49
Bardzo na tak wiersz i temat +

puszczyk 2020.06.24; 07:43:16
Chyże przez ż z kropką.

lucja.haluch 2020.06.24; 03:08:29
Ciekawy wiersz, od Swarożyca do ...Plus+
Pozdrawiam...


Wiersze na topie:
1. po sąsiedzku (30)
2. jest dobrze (30)
3. "kto sieje wiatr zbiera razy" (30)
4. ludzka utopia (30)
5. ***[między nami pole minowe...] (30)

Autorzy na topie:
1. TaniecIluzji (446)
2. Jojka (319)
3. darek407 (271)
4. Gregorsko (154)
5. pit (69)
więcej...