Zmęczenie

Zmęczenie Zmęczenie wieczorem gdy sen nie chce nadejść A przecież od snu tak blisko jest do śmierci I myśli dryfują w niebezpieczne przestrzenie Co jest po drugiej stronie ciemnego księżyca Napnij pętlę Alicjo a brama zostanie otwarta Gdzie za nią może nie ma już tego cierpienia Ale też może nie ma już nic tylko ona pustka Niezdatność do kochania do bycia pożytecznym Twój brak przedłużeniem smutnej nicości bytu Bólu mniejszego tylko od męczęństw Chrystusa W którego jak to dziecko chcę znowu uwierzyć Tak jak i w to że może będzie tak jak kiedyś Rozpacz w działaniu które już nic nie zmieni I szept wiatru który błądzi w koronach drzew Tak do złudzenia przypominający mi twój głos Którego tembr ukołyszę mnie do wiecznego snu Zmęczenie świtem skąd nabrać siły do poranka Kubek herbaty już nie ogrzeje dłoni są puste Życie ta sztuka ucieczki która trwa za długo Może dawno powinni odnaleźć moje zimne ciało Błąkam się po bezsensownych wzlotach kresach Pośród nadziei pośród zwątpienia we wszystko A ciernie korony którą wszyscy mamy do końca Stworzą nigdy nie gojące się rany na duszach Ta niewyczuwalność tej cichej przemijalności Że wszystko kiedyś ma swój kres ostateczność Echa krzyków po wieczność w naszych gardłach Dlaczego pytanie pozostawione bez odpowiedzi Bo życie musi mieć przecież jakiś sens i cel A nie kolejne złudzenia wymyślania istnienia Ślepych uliczek co prowadziły znikąd donikąd Skoro na żadnym końcu cię nie ma och miłości Tylko śmierć cicho kołatająca do moich drzwi

Napisz do autora « poprzedni ( 83 / 131) następny » Król Mrówek dodany: 2019-12-16, 09:49:04 typ: tęsknota wyświetleń (107) głosuj (2)

Konik polny	2019.12.16; 18:14:16
P.S. Od Konika polnego dla Króla Mrówek!

Konik polny	2019.12.16; 18:13:05
+ Pozdrawiam!

TESSA	2019.12.16; 10:17:17
oprócz treści Twoich tekstów niesamowite jest w nich to, że utrzymujesz je w idealnych ryzach. pozdrawiam Janie i ocieplam odrobiną mojego serca... puk . puk :)

Katarzyna K.	2019.12.16; 09:51:49
+++)))