|
zła porada
zła porada |
Raczkujesz wciąż ciekawy świata
szukasz smaków kolorów radości
walczysz o siebie innym wybaczasz
naiwnie sięgasz po gram sprawiedliwości
uczucie pustki podcina twe skrzydła
szarpiesz myśli rozbijasz mądrości
patrzysz przed siebie obraz naginasz
wytrwać w drobinach rzeczywistości
skaczesz w ogromną przepaść swej duszy
z dzieciństwa przeglądasz znajome witraże
zamykasz wszystko w szufladach dusisz
naiwną nadzieją chcesz sięgnąć marzeń
świat ludzkich pragnień plecy pokaże
jeśli nie pięścią to kłamstwem zdobywaj
okradaj uczucia pieniądz drogowskazem
lecz zapamiętaj w tym czasie serca nie używaj |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
adam12 |
2016.03.20; 09:47:04 |
Ambrozja-tego się trzymaj tylko siłą serca i pięknem jeszcze mamy ochotę na dalszą egzystencję na tym padole-dzięki |
Ambrozja |
2016.03.20; 07:04:33 |
Widzę siebie w twoim wierszu.
Naiwnie sięgam po gram sprawiedliwości, (naiwnie skreślam, czuje ten świat)
Pustka podcięła mi skrzydła, ( stało się )wiem, że masz inną pustkę na myśli
Sięgam po znajome witraże z dzieciństwa, (wchodzę do czasu normalności)
Ostatnią zwrotkę powinnam przepisać w całości, sama prawda, ale mnie
inaczej ukształtowało życie.
Zawsze będę myślała sercem.
Pouczający wiersz.
Pozdrawiam. |
|
|