Zimowy berek

Zimowy berek W dwutysięcznym piątym roku Styczeń z Lutym zwariowali Wiosny suknię przymierzali Najpierw Styczeń, chłopak wysoki Jak na siebie, ją włożył To zaraz zielony kobierzec się rozłożył Śniegi potopniały, mrozy się pochowały Rośliny swoje piękne kwiaty pokazały Drzewa pąki popuszczały Ptaki zwariowały, przyjście Wiosny oznajmiały Wiewiórki w parkach zamiast spać Pożywienia szukały A Styczeń z Lutym w berka grali I ze wszystkiego się śmiali Jak Luty, Styczeń doścignął To Wiosny suknię na siebie wcisnął A że to chłopak postury mały Co chwila fałdy sukni mu się plątały Jak się w biegu przewrócił To zaraz mrozem i śniegiem rzucił To wprawiało w nastrój nerwowy Czy Zima króluje czy Wiosny odnowy Oni biegali aż się zmęczyli I poplamioną suknię Wiośnie zwrócili Z cyklu wiersze dla dzieci

Napisz do autora « poprzedni ( 55 / 148) następny » wieslawdrop dodany: 2011-12-02, 10:17:54 typ: przyroda wyświetleń (1336) głosuj (227)

Donia51	2011.12.02; 17:55:10
bardzo obrazowy +)

rekrut	2011.12.02; 11:42:57
Ładny wiersz i prawdziwy, ++ pozdrawiam