|
Zaśmiecony byt
Zaśmiecony byt |
Nieistotne rzeczy mnie dopadły,
zaświniły spodnie,
duszę na wskroś,
a rozum nierozumny...
I pędzę,
życie na śmietniku,
jak idioci,
jak suche liście...
Ja,
Ty,
Oni,
obraz Boga...
Bo co,
bo wszyscy,
bo jakżeby inaczej,
a ja whisky chcę...
...bez pospiechu,
z przygryzionym papierosem,
"Martin Eden"
i zapach kawy...
...rozkosz kawy,
seks,
nic,
dosłownie nic wbrew sobie... |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
TaniecIluzji |
2022.11.10; 10:14:40 |
Nie jest chłopcem do bicia. Boję się, że go nie ma, a jeszcze bardziej, że jest, ale za bardzo skupionych na sobie... |
Katarzyna K. |
2021.12.05; 06:36:47 |
Plus+
Pozdrawiam cieplutko... |
Kama |
2021.12.02; 22:57:51 |
Zaśmiecony to mało powiedziane.... doczekaliśmy koszmarnych czasów...same wraki psychiczne na tym łez padole...
___________________________________+ Pozdrawiam serdecznie... |
TaniecIluzji |
2021.12.02; 21:33:08 |
Łucjo... tak, masz rację, promyki są na szczęście, tylko to wbrew irytuje.... a z wiekiem różowe okulary zamieniamy na dioprie... :) , a szkoda...
Pozdrawiam serdecznie... M. |
lucja.haluch |
2021.12.02; 15:30:43 |
Dramatyczny wiersz...warto znaleźć jakiś promyk... Plus+
Pozdrawiam cieplutko... |
|
|