|
Zaranie
Zaranie |
Tam twoje zaranie, gdzie twych bliskich groby,
gdzie czas zawieszony w bratniej ci przestrzeni,
gdzie wciąż ulicami znane ci osoby
do jutra mkną wierząc, że los się odmieni...
Że okręt przypłynie nadziei i wiary,
upadłe owoce na pokład przygarnie,
zabierze ku brzegom dziewiczo wspaniałym,
gdzie Amor tka drogę jak morskie latarnie.
Tam twoje zaranie, gdzie stal krwią się mieni,
gdzie serca okruchy z piachem tworzą jedno
po słowach, co czasem twardsze od kamieni,
truciźnie, po której wszystko musi zwiędnąć.
Lecz nawet, gdy młode z gniazd swoich odlecą
i obca im ziemia piastunką się stanie
i gwiazdy szczęśliwsze nad głową zaświecą
i umrze, co było, żyć będzie zaranie.
23.12.2002 r. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
EnigmatycznyDuszek |
2009.05.09; 00:02:55 |
zaduma i uśmiech względem tych słów. wszysto mi tak bliskie.... i słowa które mogłyby stać się ponadczasowe |
|
|