Zaprowadź mnie daleko

Zaprowadź mnie daleko Zygmunt Jan Prusiński ZAPROWADŹ MNIE DALEKO Edycie Kowalskiej Tylko twoja ręka i twój uśmiech niech prowadzi. Będziemy sami i niebo bezpiecznie obejrzymy gody szpaków. Młode leszczyny zawisną wiatrem nad nami uwiodę cię z pragnień. Poprosimy o mały deszcz trawy się ucieszą i szkło zbite zabrudzone. Na nim wypiszę twe imię... 5.11.2011 - Ustka Sobota 17:09 Wiersz z książki "Pacierze zachodzącego słońca" autor ZJP http://s23.flog.pl/media/foto_300/11989109_romantyk-z-krysztalowego-sadu.jpg

Napisz do autora « poprzedni ( 903 / 2716) następny » zygpru1948 dodany: 2017-06-25, 00:31:00 typ: inne wyświetleń (201) głosuj (58)

zygpru1948	2017.06.25; 21:55:39
korekta Beata O nas wciąż milczą jakby wszystko co ciche dało się przeczekać poudawać niezdarzenia jakby wszystko bez imienia nijakim punktem zapalnym a płoną nie tylko palce świty dziurawe pomiędzy my niedopałki własnych pragnień __________

zygpru1948

2017.06.25; 21:49:33

Bylem u Beaty zygpru1948 2017.06.25; 21:45:43 "jakby wszystko bez imienia"... I to mi wystarczy autorko, i tylko w tej sytuacji odnajdujemy się, jako "niedopałki własnych pragnień". - Trafne i prawdziwe. Umiesz poszukać i ułożyć Słowa w poezji ! ___________________ Beata O nas wciąż milczą jakby wszystko co ciche dało się przeczekać poudawać niezdarzenia jakby wszystko bez imienia nijakim punktem zapalnym a płoną nie tylko palce świty dziurawe pomiędzy my niedopałki własnych pragnień

Maksym	2017.06.25; 00:34:48
Ładny wiersz.

zygpru1948	2017.06.25; 00:33:23
Zygmunt Jan Prusiński KOBIETA W CZARNYCH SKRZYDŁACH - Część II... Margot Bene: Skrzydłami ptaków poranki Niby zwykły poniedziałek Słońce - 41 minut temu Przeszło przez punkt Barana A to oznacza wiosnę. Rozwieją się myśli Wiatrem wiosennym się nasycą I wrócą lśniące Skrzydłami ptaków poranki. http://korespondentwojenny.salon24.pl/778076,kobieta-w-czarnych-skrzydlach-czesc-ii#comments