|
ZAPOMNIENI
ZAPOMNIENI |
Bezludna cisza w białej tajemnej toni jak moc tajemna
Zimowym snem skrzypiących kroków
Budzi w leśnej kapliczce gliniane figurki pomijanych
By w rozciągających się przestrzeniach białych bezdroży
Poszukać wśród drzew miejsc dla bezdomnych kroków
Zimowa cisza jak uparty duch białego konia
Idzie śladami
Chwil przemijania bez krzyża i modlitwy
Przygarniając ludzi zapomnianych |
|
Zima ma różne uroki....patrze jak na warszawskich przystankach mojego miasta mróz pielęgnuje samotnych gdy inni spiesznie robią świąteczne zakupy ....ku pamięci |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
roman |
2012.12.23; 09:27:16 |
ładny, refleksyjny wiersz, + |
zeska winij |
2012.12.23; 09:12:16 |
Za pamięć więc i ku pamięci. + |
|
|