|
zapomnieć taniec
zapomnieć taniec |
moje życie jak film
w nim zaprosiłeś mnie do tańca
a ja tańczyłam
oddałam w tańcu ciało
serce wtuliłam spragnione
straciłam wolę
tańczyłam
na palcach dla ciebie
w słońcu w samo południe
bezmyślnie
w mroku i chłodzie
lękiem otulona wieczornym
bezbarwna
coraz słabsza
upadłam
niech film okaże się snem
zapomnianym o poranku
niepokojem
niech nigdy nie wraca
ten taniec
14-09-2013 |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
grazyna |
2013.09.14; 18:10:32 |
w tańcu można się przytulać:):)
dużo tutaj prawdy:):)+ |
senam |
2013.09.14; 17:50:34 |
ładny , ciekawy . . + |
wigor |
2013.09.14; 17:30:29 |
Ujmujący wiersz.To się śnił jakiś paskudny taniec. Jest wiele innych tańców, radosnych, relaksujących, dodających sił do zwalczania przeciwności losu.
Może przyśni się właściwy tancerz? PLUS z pozdrowieniami ;-) |
roman |
2013.09.14; 11:37:59 |
+ zatrzymał |
stokrotka33 |
2013.09.14; 10:25:36 |
Piękny, choć smutny wiersz.
'Podczas każdego tańca, któremu oddajemy się z radością,
umysł traci swoją zdolność kontroli, a ciałem zaczyna kierować serce'.
Pozdrawiam serdecznie :) |
|
|