|
zanikanie
zanikanie |
gdyby tak cofnąć zegary,
zawisnąć między zdaniami
nie myśleć, że kiedyś wszyscy
w nicość cicho zmierzamy
do mroku mi nie po drodze,
choć co dzień do niego bliżej
i ślad zostawia na twarzy
dziś jeszcze się tym nie trwożę
wszystko zanika za nami,
gdy serce wyrywa z piersi,
by móc zostawić coś więcej
i wznieść się nad jej progami
Autor (A.W) |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
bdb |
2020.03.26; 02:15:43 |
by móc zostawić coś więcej +++ |
niteczka |
2019.11.01; 22:45:03 |
Refleksyjny i zatrzymujący
Pozdrawiam nadmorsko :) |
Ambrozja |
2019.11.01; 20:12:21 |
Bardzo dobry wiersz.
+ |
lucja.haluch |
2019.11.01; 19:20:26 |
Mkniemy do przodu, docieramy do kresu nznaczeni życiem... Plus+
Pozdrawiam... |
molica |
2019.11.01; 12:00:17 |
Witam,
bardzo smutny, refleksyjny tekst.
Sądze, że ma związek z dzisiejszą tradycją - piękną, ale czasem ciążącą bagażem wydarzeń.
Pozdrawiam serdecznie /+/ |
Wojciech M |
2019.11.01; 09:50:15 |
I ja bym tak zawisnąć w między czasie, ale on płynie i jak napisałaś, ślady na twarzy zostawia
Piękny wiersz, pozdrawiam serdecznie + |
|
|