|
Zagubieni
Zagubieni |
Nie pewnym krokiem idąc
w świat porannego szczęścia
policzki muskają jej liście wierzb płaczących
w niepewności uczuć przepaści
bojaźliwym błękitem spogląda na niego niebo
ich przerażone twarze nie umieją żyć bez siebie
sumienia uczą się przetrwać na popełnionych błędach
promienie słońca budzą ich ze zdradliwej niepewności
przeszłość ucieka od grzechu
wyszarpuje serca szponami rozłąki i złości
w swoich oczach widzą znikające ślady czasu
i miłość która zginęła pod kołami kłamstwa |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Markus55 |
2018.12.09; 21:03:54 |
potrafisz napisać wiersz-smutny trochę ale pewnie prawdziwy-o życiu-pozdrawiam:) |
jaca |
2018.12.09; 20:20:24 |
Nie zawsze miłość kończy się happy endem...szkoda. Pozdrawiam miło. + |
marco |
2018.12.09; 16:39:46 |
nie wiem czy chodzilo ci o pewny krok czy niepewny? bo niepewny pisze sie razem, a wiersz taki oczywisty |
wawak |
2018.12.09; 16:34:29 |
Niby wszyscy wiedzą, że tak jest, a jednak nie umieją się przed tym uchronić.
Pozdrawiam z plusem |
|
|