Zaginiony wiersz

Zaginiony wiersz Pamiętam że napisałem go na skrawku paragonu, ot tak na szybkiego - ująłem chwilę. Po czym schowałem go do portfela. Kiedy sobie o nim przypomniałem, zacząłem go szukać Najpierw wyjąłem dowód osobisty, potem prawo jazdy. Następnie kartę do bankomatu, i jeszcze jedną, kredytową. - Tą na czarną godzinę. A paragonu jak nie ma tak nie ma Przejrzałem kieszeń z banknotami, wysypałem bilon i nic. Mojego wiersza nie znalazłem. Ale znalazłem moje szczęście Twoje zdjęcie.

Napisz do autora « poprzedni ( 256 / 533) następny » tomekwasilewski dodany: 2017-04-21, 22:42:54 typ: miłość wyświetleń (181) głosuj (6)

wigor	2017.04.22; 12:47:52
Pozdrawiam serdecznie ;-) +

grzegorz-kot67@o2.pl	2017.04.22; 07:50:37
Są historie ważniejsze niż paragony, wiesz o czy myślę...to nasze żony.+

lucja.haluch	2017.04.21; 23:27:40
To warto było zgubić, żeby znależć.. Przyjemnie się czyta.. och..plus+

Albina	2017.04.21; 23:13:53
Moje?...(żartuję oczywiście) Dobry,pomysłowy tekst i zaskakująca puenta. Pozdrawiam +

Gabrys	2017.04.21; 22:46:01
jeśli to ta to nie zgub tego zdjęcia