|
Z uniesień natury
Z uniesień natury |
+++
Chwile które łączą aby trwały wiecznie
Z najpiękniejszej muzy zagrało nam w duszy
Jesień z melancholią idzie na spacerek
By wiatr z liśćmi wywiał rozbolałe smutki
Słońce w aureoli zachodzi w zenicie
Głaszcze srebrnym blaskiem rozpieszczone oczy
Mgła osiada nisko ścieli las w pierzynie
Maluje zmysłowe kolory miłości
W naturze tych zjawisk tętni nasze życie
Budzi wyobraźnię czaruje w mrok nocy
Westchnie do księżyca i dotknie w uczucie
Z gwiazdozbioru nieba spadnie anioł złoty
Roztańczy emocje silniejsze nad serce
Otuli skrzydłami rozwieje z tęsknoty
+++ |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
allenstein |
2012.09.27; 09:26:04 |
Taka liryka, to "Chwile które łączą" człowieka z tanscendencją... + |
Alicja1154 |
2012.09.27; 07:26:20 |
Wszystkie "stany" jesienne - melancholia, smutek, tęsknota ; tętni, budzi, czaruje...
Pięknie i leciutko :) |
rekrut |
2012.09.27; 06:47:18 |
Bardzo ładna liryka, duży plus, +++ pozdrawiam, |
wie.rut |
2012.09.27; 06:41:51 |
PLUS
z pozdrowieniem! |
|
|