Z pamiętnika z domu spokojnej starości

Z pamiętnika z domu spokojnej starości Jestem przecież całkiem sama, choć miałam dwóch synów, zgotowali taki dramat, niby to był wymóg. Tam ci będzie mamuś dobrze, nas kariera czeka, tu do raju śmiało dobrniesz, kiedy stanie zegar. Poprosiłam cichym głosem: - Tylko odwiedzajcie! - Dom ten stoi tuż pod nosem, będziesz żyć jak w bajce! Na początku było pięknie, czekałam wciąż w oknie, aż im serce kiedyś zmięknie i w tęsknotę wsiąknie. Przecież tyle lat służyłam, prałam, gotowałam, we mnie była wieczna siła, niezniszczalna skała. Teraz czekam z łzami w oczach, przyklejona w szybę, proszę synu matkę ocal, przegoń myśli siwe. Na nic prośby i błagania, mam synów z kamienia, smutną starość dali w zamian, mało im w kieszeniach. Jestem przecież całkiem sama w tym domu starości, życie lubi serce łamać w drodze do wieczności.

Napisz do autora « poprzedni ( 334 / 944) następny » niteczka dodany: 2019-09-18, 09:57:37 typ: życie wyświetleń (347) głosuj (43)

Domel	2019.09.19; 18:51:41
Życiem pisany wiersz i na wskroś prawdziwy. Kariera niejednokrotnie przysłania wartości nadrzędne. Bardzo ciekawy cykl. Pozdrawiam wieczornie :)

Markus55	2019.09.18; 23:18:17
za tyle miłości i poświęcenia taka wdzięczność....no cóż skoro kariera i pieniądze są ważniejsze od matki-choć smutny to życiowy wiersz Anetko-pozdrawiam

kmalenka8	2019.09.18; 21:21:46
Takie czasem to nasze życie...Serce boli, że najbliżsi nam to czynią za lata poświęcenia i miłości! Och Anetko...(+) 14

Stan21	2019.09.18; 21:15:10
Bardzo smutne i wzruszające. Niestety tak bywa. pozdrawiam. +

ikcesok	2019.09.18; 20:18:07
Wzruszyłem się po przeczytaniu... bo wiem że istnieją ludzie których wieź emocjonalna z matką zanikła... a tak raczej być nie powinno. Świetnie napisane. Brawo +

adambielicz	2019.09.18; 18:55:27
z tymi domami starości to różnie do niektórych przeprowadziłbym się od zaraz (choć to nie w naszym nieszczęśliwym kraju)

Kama	2019.09.18; 16:53:52
:)+++

kosta.woj	2019.09.18; 16:39:14
wielu z nas na tym forum to czeka kiedyś łatwiej w dzieciach było znaleźć człowieka kiedyś pieniądz był bez żadnej wartości dziś jest ceniony odkładany bez żadnej miłości to w niego łzy nasze popłyną i w nim się utopią tam serca dzieci naszych ukryte głęboko lecz los weźmie zemstę choć mnie to nie cieszy wnuki widząc co nas spotkało z opieką im pośpieszą pozdrawiam

roman	2019.09.18; 16:03:09
brakuje słów +

Dobromir	2019.09.18; 15:36:01
Przerażające i nieraz takie prawdziwe. :(

Dobromir	2019.09.18; 15:36:00
Przerażające i nieraz takie prawdziwe. :(

Dobromir	2019.09.18; 15:36:00
Przerażające i nieraz takie prawdziwe. :(

Litawor	2019.09.18; 15:05:19
Smutny temat - piękny wiersz - jak to pogodzić? Pozdrawiam +

Wojciech M	2019.09.18; 14:37:15
Samo życie, na szczęście nie reguła, każdy zna takie przypadki. Piękny, smutny wiersz Pozdrawiam serdecznie +

Wojciech M	2019.09.18; 14:37:14
Samo życie, na szczęście nie reguła, każdy zna takie przypadki. Piękny, smutny wiersz Pozdrawiam serdecznie +

TESSA	2019.09.18; 12:00:17
'mam synów z kamienia, smutną starość dali w zamian, mało im w kieszeniach.' .

Super-Tango	2019.09.18; 11:23:55
Bdb, rytmiczny, interesujący, refleksyjny wiersz+) Pozdrawiam serdecznie

anuszka62	2019.09.18; 11:03:26
Zatkało mnie. Pracuję w takim domu.

anuszka62	2019.09.18; 11:02:16
...+++

Boreas	2019.09.18; 10:43:46
Tak to jest, wychowują, dbają, kochają, ucierają zasmarkane nosy, leczą kolana obtarte a potem w samotności umierają aby dzieciom nie robić .przykrości. Serdecznie pozdrawiam z +