|
z cyklu TAJEMNICE
z cyklu TAJEMNICE |
S Z U M I Ą C A
Dzieciństwo moje upłynęło pośród gór.
Jednej nadano nazwę Bania - przysadzista była. Inną nazywano Grzebień – - strzępiasta koronka drzew na szczycie: g r z e b i e ń.
W dali majaczył Luboń.Wysoki, rozłożysty, często zamroczony. Wtedy rodzice zwykli mówić:
- Na Luboniu leje! - co miało wieszczyć zmianę pogody i u nas.
W pobliżu domu było wzgórze z przerzedzonym lasem - ale i tak pełne pełne n i e z n a n e g o .
A prawdziwie tajemnicza była Szumiąca.
Ach, ciągle się o niej słyszało - od wczesnej wiosny Mama zapowiadała:
- Pójdziemy na Szumiącą.
Nie była od nas widoczna - ta najbardziej niezwykła ze wszystkich gór świata.
A tę niezwykłość sprawiało słowo : S Z U M I Ą C A .
Mój Boże, małoż to było poszumu w dookolnych lasach - gdy powiał halny !…
Ale T a m t a S z u mi ą c a szumiała t a j e m n i cą .
Tajemnicą S ł o w a . |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
KaliVoll |
2012.03.29; 18:36:49 |
ładnie++
Pozdrawiam:)+ |
Duszka |
2012.03.29; 17:21:32 |
"SZUMIĄCA"... czytałam z dużym zainteresowaniem Latarniku, tekst jak wietrzyk delikatny, który poruszył gałązki - tajemnicy ... PLUS! :))) |
jakazik |
2012.03.29; 15:12:38 |
No i wciąż szumi w Twoim sercu ta szumiąca
Stąd znasz t a j e m n i c ę SŁOWA
Niech nigdy Cię nie opuści PLUS :)+ |
wigor |
2012.03.29; 14:18:55 |
Nic tak nie pociąga jak tajemnica słowa. PLUS. Pozdrawiam :)) |
|
|