|
***
*** |
Wersami zapisuję miłość
W ogniu tęsknoty palę chwile
Kiedy wspólnie dotykaliśmy nieba
W bezkresnej samotni życia
Wędruję ścieżkami ciszy
Nie czekając na lepszą przyszłość
Patrząc przez lornetkę nadziei
Na horyzoncie wypatruję
Zaginione dawno szczęście
Schowane za wiosenne Słońce
W podmuchach letniego wiatru
Natężam słuch w oczekiwaniu
Że usłyszę szept płynący z ust
Ujrzę iskierkę uczucia w oczach
W jesiennym rozlewie łez
Zatapiam smutki w kieliszku
Szukając pocieszenia na dnie butelki
W zimowej aurze oziębłości
Skostniała miłość umarła
Wraz ze wspólnymi marzeniami |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
GAJA |
2012.07.14; 23:51:04 |
trochę dopełniaczówek i bez tytułu ,ale jeśli ciągle ten sam temat to masz rację i tak wiadomo co będzie :))))+ |
ali |
2012.07.14; 22:16:59 |
Pluskam:) |
zeska winij |
2012.07.14; 20:10:47 |
Jedno musi obumrzeć, żeby się drugie urodziło (i nic na to nie poradzi, tylko się trzeba z tym pogodzić). + |
Barbusia |
2012.07.14; 19:15:21 |
Piękny Twój wiersz chociaż pełen smutku. Ciekawie napisany... + |
norka |
2012.07.14; 17:03:51 |
Powiem Tobie Mateuszu
(jeśli mogę oczywiście)
że wiersz chociaż o miłości
to te słowa brzmią kwieciście:)+++ |
gryka |
2012.07.14; 16:11:34 |
Na miłość chuchaj i dmuchaj... to delikatna roślina i zanim wyrośnie, trzeba o nią dbać :-) +++ |
wigor |
2012.07.14; 13:38:05 |
Mateuszu, gratuluje b. udanego nostalgicznego wiersza. PLUS z pozdrowieniami :))
Ten sam temat w ustach kobiety :
http://www.youtube.com/watch?v=UNytZHdvJUw |
wie.rut |
2012.07.14; 13:28:31 |
Wiersz zatrzymuje, wywołuje refleksje!
:)+++ |
|
|