...

... W centrum nocy rozlewam swój ból dokoła na obrazy pośniedziałe, twoją twarz. Przeklinam dzień tego pocałunku i rozsiewam strach, który dotknie każdą cząstkę twojego znienawidzonego ciała. Łzy w żywy ogień, pocałujesz mą dłoń ponownie, zaciśniętą pięść. Błagaj o powrót! Na świeczniku ulgi wołam o krew, oczywiście, że zostały we mnie uczucia- cała szczęka zębów jak brzytwy. Tłukę witraże naszego domu, smaruję policzki smołą. Może odczytasz którykolwiek ze znaków i nie narobisz w swoje poskładane majtki. Dziś nie znam wstydu i zgubiłem poczucie dobrego smaku. W perłę ulepiłem pot, jakoś wyparowały łzy. Nie chcesz mnie znać z tej strony. Ale wiedz- mój smutek będzie ukojony, kiedy żalu żar będzie uwolniony.

Napisz do autora « poprzedni ( 66 / 115) następny » PatrykB dodany: 2020-03-31, 00:02:03 typ: inne wyświetleń (121) głosuj (1)