|
.
. |
panie daj nam słowa proste
fonetycznie nie rozdęte
niech do dobra będą mostem
dobra niechaj będą świętem
panie daj nam słowa czułe
miękkie jak mchy w gęstym lesie
rozsypane między runem
ziarna wiatru co uniesie
słowa które dasz nam panie
na pohybel złej fortunie
my ci damy wszystko za nie
gdy spotkamy się przy trumnie
.
tam w zaczarowanym lesie
gdzie się słońce z mchem pieściło
niesłychana jak wieść niesie
narodziła się w nim miłość
rozszczepiła między drzewa
fioletowe ciepło wiatru
rozkładając namiot nieba
sceną miękką jak w teatrze
aż poziomki pokraśniały
w jagodowym półuśmiechu
i na miękkość mchu opadły
pełne malinowych przeczuć
rozpachnionych w ziemi runa
zaczarowanego lasu
gdzie miłości nie pokona
nawet podły upływ czasu |
|
. |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
roman |
2017.05.13; 18:14:24 |
z przyjemnością przeczytałem + |
wigor |
2017.05.13; 12:22:49 |
Drugi świetny. Pozdrawiam weekendowo ;-) + |
stokrotka33 |
2017.05.13; 09:39:01 |
Piękna poezja.
Pozdrawiam Cię serdecznie Teresko. |
bordoblues |
2017.05.13; 08:38:58 |
dwa jakże różne wiersze. oba zatrzymują. pozdrawiam z uśmiechem :) |
|
|