Wzajemne spożywanie świtów

Wzajemne spożywanie świtów Zygmunt Jan Prusiński WZAJEMNE SPOŻYWANIE ŚWITÓW To otwarta i zasadna okoliczność monstrualnie czynię starania zawsze chcę przy tobie zgłaszać akces mimozy wstydliwej – bądź nią (twoja wstydliwość mnie podnieca) jestem dla ciebie profesorem teorii miłość ma skrzydła więc zabierz mnie w ciemne uliczki miasteczka zbałamucę kilka pieśni balladowych pochwalę się przed tobą iż umiem śpiewać kiedy chcę naprawdę – zaśpiewam „Pretty Flamingo” Manfreda Manna na pewno ci się spodoba albo Donovana Phillipsa Leitcha „Sunshine Superman” – niesamowity gość a jego gitara czyniła podjazdy – pod i za – ostrymi dźwiękami ach będą dźwięczeć dzwony kiedy położę się na ciebie w delikatnej podróży po ostatnim śnie… 14.08.2020 – Ustka Piątek 5:28 Wiersz z książki „Anioł doliny” autor ZJP https://m.salon24.pl/bbecd445cbf5b8cfa8cb558b2f1b53e0,860,0,0,0.jpg Muza https://s18.flog.pl/media/foto_300/10881539_kochaniidzie-weekendkazdy-ruch-dobry-na-moj-brzuchpieknego-weekemdu-dla-wszystkich.jpg

Napisz do autora « poprzedni ( 1757 / 2716) następny » zygpru1948 dodany: 2020-08-14, 05:34:42 typ: życie wyświetleń (214) głosuj (83)

zygpru1948	2020.08.14; 19:05:39
Aforyzm? Jestem pełniutka krągłości. Kochanego ciała nigdy za wiele jak mówią. Znajdę tu kogoś, kto chciałby przytulić moje wdzięki? Są przecież faceci, którzy nie lubią wieszaków w łóżku. pełniutka, 36 Tarnów

zygpru1948	2020.08.14; 18:37:35
Aforyzm? Rozwódka bez zobowiązań ale za to z uzależnieniem seksualnym. Mam już parę lat ale to nie powód pójścia w odstawkę w kwestii seksu. Potrafię zaspokoić, nauczyć, nie boję się eksperymentów. Może być ciekawie... Basiula5, 48 Stalowa Wola

zygpru1948	2020.08.14; 07:56:09
ANIOŁ DOLINY - część druga Dział: Kultura Temat: Literatura Zygmunt Jan Prusiński WIDOK KOBIETY W OGRODZIE https://www.salon24.pl/u/korespondentwojenny/1068447,aniol-doliny-czesc-ii

zygpru1948

2020.08.14; 07:55:38

Zygmunt Jan Prusiński LIST DO ZBIGNIEWA HERBERTA - Co znaczy być dobrym człowiekiem? Idziesz przez życie zupełnie sam i tylko myśli są twoje a nikt nie wie o czym myślisz. Poeci wszak myśliciele zgrabni są w wierszach ich kształt zaczyna się wpierw kiedy się zakochują. U mnie trudno było to wyciągnąć by pokochać kobietę w młodości. Szeleściłem co jedynie skrzydełkami z porostu rosy kilka metafor wyjętych z trawy w dzwonach zostawiłem głos. Aż wreszcie na te lata dojrzałe pokochałem kobietę z południa. Gdybyś był z nami chwile by zadźwięczały - Ewa robi świetną jajecznicę na tarasie przy winiaku kilka wierszy przez nią przeczytane a rozmowy miałyby sens. Być człowiekiem dobrym to znaczy być kochanym. 30.10.2013 - Ustka Środa 6:18 Wiersz z książki "Kraj Herbarta" autor ZJP https://m.salon24.pl/dsc09136-jpg-2ee56e3d0212fbc5130,1200,900,0,0.jpg

zygpru1948

2020.08.14; 05:58:33

Historia opowiadania "Pęknięty orzech" Zygmunt Jan Prusiński Pęknięty Orzech Tytuł ten był tytułem opowiadania na emigracji w Wiedniu. Napisałem o malarce Janinie Czeczot Kiedos z Pszczyny. To żona znanego rysownika Andrzeja Czeczota. Pani Janina była zaproszona przez nasze polonijne środowisko artystów, gdzie na jej wernisażu przeczytałem kilka wierszy i odbyłem recital wraz z kolegą Zdzisławem Baczykiem, który grał na skrzypcach. Ja tradycyjnie przy gitarze. W tamtych czasach pani Janina była prezesem malarzy i rzeźbiarzy w Pszczynie. Kiedyś jak chciałem przypomnieć tę nazwę miasta to mówiłem: Świerszcz brzmi w trzcinie, w Pszczynie! I od razu przypomniała się ta Pszczyna... Moja koleżanka z Wiednia, pisarka i felietonistka, Barbara Świdersky osobiście panią Janinę zaprosiła. Wernisaż był udany. A dla mnie osobisty sukces. Otóż okropnie podobał się jej mój wiersz "Samotny emigrant". Z prośbą podeszła do mnie, i trochę onieśmielona poprosiła mnie o ten wiersz. Otrzymała z autografem. I dodam, pani Janina ma mój wiersz a ja jego nie mam. Zgubiłem kopię. Jeśli czyta o tym co piszę teraz, to niech pilnuje ten mój wiersz. Może kiedyś tam do niej zawitam na herbatkę do jej domu. Wcześniej z tym wierszem pojechałem na zaproszenie Andersów - ludzi z Kultury i Sztuki w Londynie. Ten wiersz "Samotny emigrant" i tam był przyjęty ciepło przez seniorów z Armii Andersa. Oficerowie z siwymi włosami w cywilu, i seniorki - większość to wdówki. Ta uroczystość odbyła się w Ognisku Polskim w Londynie w trakcie (I Przeglądu Piosenki i Recytacji im. Toli Korian) w pierwszą rocznicę śmierci. Byłem zaproszony przez jej męża Tymona Terleckiego, wykładowcy na Uniwersytecie Londyńskim, pisarza i historyka literatury oraz przez Irenę Delmar, reżyserkę i aktorkę teatrów angielskich, Zbigniewa Chudzyńskiego, redaktora naczelnego "Orła Białego" i Zygmunta Szatkowskiego z POSK-u: Polski Ośrodek Społeczno Kulturalny - drugi mąż pisarki Zofii Kossak. Po spotkaniu, wspomnianym wiedeńskim wernisażu, napisałem opowiadanie pt. "Pęknięty orzech", sześć stron maszynopisu. - Czy mam go u siebie w archiwach? Nie wiem. Ja często gubiłem swoje teksty, jakby mi ptaki wykradały z rękawa. 6.6.2013 Czwartek 11:15 https://powiat.slupsk.pl/pliki/powiatslupski/archiwum/www.powiat.slupsk.pl/POWIAT_SLU/DODATEK_LITERACKI_DO__POWIAT_10.PDF?strona=90&id=112&adm

zygpru1948

2020.08.14; 05:46:56

Marek Jastrząb U.E., czyli BLISKIE SPOTKANIE RĘKI Z NOCNIKIEM Nastały czasy ustrojowych przemian i poczuliśmy się NARESZCIE U SIEBIE. Wstąpiliśmy do klubu państw USIŁUJĄCYCH SPRAWIAĆ WRAŻENIE - SAMODZIELNYCH, SUWERENNYCH, NIEZALEŻNYCH. Wstąpiliśmy do NATO, zamarzyła się nam UNIA EUROPEJSKA. Europa znajdująca się w stanie cywilizacyjnego rozwoju. Europa nowoczesnych OJCZYZN. Postępu, a nie - WSTECZNICTWA. UE państw specyficznych odrębności stanowiących o ich sile i znaczeniu. Chciałbym zaakcentować słowo: ODRĘBNOŚCI. II Zamierzałem wstąpić do Europy suwerennych państw, a wstąpiłem do Europy państw zglajchszaltowanych, ujednoliconych, do grona państw niczym się nie różniących, zaszczepiających swojej społeczności obce, a często - niezrozumiałe obyczaje (np. aborcja, eutanazja, małżeństwa gejów); wpisałem się do kamiennego kręgu państw szablonowych, nie dążących do osiągnięcia wyższego poziomu, dążących za to do ich unifikacji, do narzucenia norm moralnych obowiązujących WSZYSTKIE, wchodzące w skład UNII. III W nie tak dalekich czasach, naszym poczynaniom towarzyszyło bystre oczko Czerwonego Brata. Braciszek określał nam obiecującą przyszłość, a my nie mieliśmy nic do powiedzenia. W żadnej istotnej kwestii. Naszą rolą było kontentowanie się sprezentowaną nam smyczą, obrożą i okupacją (pocieszaliśmy się, że mamy najdłuższy łańcuch w psiarni łaskawego pana, że mamy WŁASNE pchły). Teraz jesteśmy w Unii i też, jak za Z.S.R.R., mamy SUWERENNE pchły, oraz NIEZBYWALNE PRAWO DO PUSZORKA, gdyż, jak pisałem w tekście SYSTEM, nadal nie jesteśmy państwem samodzielnym, a nasza niezależność jest odmianą włażenia jej w cztery litery. Nadal nie jesteśmy krajem normalnym i do tej normalności prowadzić nas będzie droga długa, trudna i najeżona umizgami do NADBIUROKRATYCZNEJ UE). O przerostach administracyjnych w UE powiedziano już tyle, że mówienie o nich JESZCZE RAZ, byłoby nietaktem wobec inteligencji czytelnika, nie o tym więc napiszę, ale skoncentruję się na naszej NADGORLIWOŚCI. Serwilizm wobec unijnych przepisów jest zadziwiający. Przykładem są niepojmowalne trudności z prawidłowym wypełnianiem formularzy, pism z prośbami o przyznanie dotacji na określony cel. Kwestionariusze te, nie dość, że są skonstruowane nieprecyzyjnie, że są swawolnym i dowolnym owocem umysłowej produkcji naszych urzędników, to zawierają DODATKOWE zalecenia, dyrektywy NIE WYMAGANE PRZEZ UE. Toteż nie ma w tym nic osobliwego, że dotacje te są wykorzystywane w rażąco nagannym procencie, bo zanim się te papiery wypełni, mija ustalony termin ich składania i zabawa w tracenie czasu trwa dalej. Ale już się stało, klamka zapadła i już jest po herbacie: oprócz lamentów, złorzeczeń i utyskiwań, że na własnej skórze doświadczyliśmy bliskiego spotkania ręki z nocnikiem, pozostało nam wykaraskać się z opresji, pozostało nam wierzyć, że jakieś państwo powie za nas: NIE. 28 kwiecień 2008