|
wydaję na świat szmery
wydaję na świat szmery |
znajduję zawsze to
czego nie umiem może nie chcę
rzeczy codziennych kłamstw
pospolitych i w słusznej sprawie
mimowolnie bez podpowiedzi
lawiruję pomiędzy dociekam
a i tak dostarczam sobie
ofiar złu ustalam sankcje w lustrze
jeszcze całkiem
całkiem i rządza wiedzy od kogo
zależy dobór kaftanów
uczuć które zobowiązują |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
stokrotka55 |
2018.02.23; 20:21:22 |
ciekawe ujęcie, duże skróty i w tym cały urok :) + |
TESSA |
2018.02.23; 18:04:37 |
el, do kogo te 'poetyckie' słowa? |
TESSA |
2018.02.23; 17:58:08 |
któż z nas nie pragnie być ponad słowa
uwięzione w życia realiach
kiedy pod skórą rodzi się nowa
nieznana innym anomalia
umieć przekazać ten krótki moment
snu co się w jawie zadomowił
któż z nas nie pragnie łudzić słowem
tak by krajobraz się odnowił
na snów potęgę niespożytą
i na ten świat co przestrzeń mami
któż z nas nie pragnie być tak blisko
tego co magią słowa wabi |
oranżaneta |
2018.02.23; 10:44:02 |
wiersze, jeśli siedzą tylko na półkach, są jak grzechy, których nie chcemy, a jednak lubimy je mieć |
|
|