|
Wtedy też był wtorek
Wtedy też był wtorek |
Obraz wyryty
w sercu,
Uparcie
powraca.
Przed oczami
znów tłumy,
Tylko na środku
długa trumna.
Cisnące się
łzy ,
zatrzymane
wspomnienia.
Wtedy też
był wtorek,
Pamiętam
ten sam ból.
Grób usłany
wieńcami,
Przeraźliwa
pustka.
Chce usłyszeć
Jego śmiech,
To rani
jeszcze bardziej. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
jakazik |
2012.02.28; 23:37:08 |
Każdy ma taki wtorek czy piątek w pamięci. Zostaje na zawsze.
Dobrze napisany wiersz PLUS :)+ |
józef |
2012.02.28; 21:27:36 |
ten dzień to tylko przypadek ale strata bliskich osób to wielki ból+ pozdrawiam |
Donia51 |
2012.02.28; 20:31:04 |
smutek pozostaje +) |
Duszka |
2012.02.28; 17:37:35 |
"Chcę usłyszeć
Jego śmiech " ... :)))+++
ja słyszę ... czasem w snach :)))))) |
GAJA |
2012.02.28; 17:20:55 |
bardzo smutna refleksja ... ale zostala pamięć ...powiesz to prawie nic , a jednak w sytuacji kiedy zostaje jedynie modlitwa ostatnią deską ratunku dla skołatanej duszy to właśnie pamięć jest ukojeniem :))))+++ |
rekrut |
2012.02.28; 14:56:31 |
tego typu wspomnenia skłaniaja do refleksji ze łzą w oku, dobry wiersz + |
AmarantowaLilia |
2012.02.28; 13:31:07 |
Takie wspomnienia na zawsze pozostaną w pamięci... + |
|
|