|
Wracam z tak bliska
Wracam z tak bliska |
Zabiorę tylko tchnienie
Zaklęte w nasiono
By wkopać je w duszy drżenie
Gdzie małym będąc
Stanie się drzewem
Ku ziemi wrasta by wznieść się ku niebu
Z tak małych poruszeń głębokie korzenie
Z tak drobnych szeptów wielkość i siła
Oddane pragnienia do nikąd
Nic więcej nie trzeba
Tylko bycie dla nikogo i wszystkich
Tylko ciszą szeptać i nucić
Czekaniem sekund rozpuścić lata
Zgasić wzruszeniem żar wszelkich kłótni
By z tak bliska długo powracać
Do siebie w nieznane
Choć kochane nie raz
Stamtąd już nigdy do nikąd
Tam jest wszędzie i wszystko
W pełni tu i teraz |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Boreas |
2019.06.28; 22:59:55 |
ciekawe przemyślenia. Pozdrawiam z + |
Wojciech M |
2019.06.28; 21:47:25 |
Cóż powiedzieć ?, piękne + |
lucja.haluch |
2019.06.28; 21:37:37 |
Jak to teraz rozumiem...Plus+
Pozdrawiam... |
|
|