|
WOLNE POPOŁUDNIE
WOLNE POPOŁUDNIE |
Uprzątnę dom, zamiotę drogę,
Upiekę dla nas ciasto.
Tylko mi nie mów: dziś nie mogę
Po prosu bądź. I będzie jasno.
W słodko-gorzkości czarnych kaw,
Złapiemy oddech krótki.
A Ty się także dobrze baw
I dolej, proszę, wódki.
Rozpuścimy nasze dusze
W zakamarki kobiecości
I udawać nic nie muszę,
Zaprosimy gości?
Będą nimi raz wzruszenie
I przewodnik po młodości,
A raz złość i zapomnienie,
Tyle przecież jest różności.
Piękna chwila kameralna.
No i wszystko mogę!
Bo Ty jesteś wirtualna,
Trudno zgubić drogę.
E.K. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
muza54 |
2012.05.15; 16:25:41 |
Macie rację, wirtualność kontra realność bardzo różnie i zaskakująco nieraz wypada . Ale jeśli te dwa światy się uzupełniają, to może nie jest tak żle? |
Barbusia |
2012.05.14; 19:58:27 |
Mam najwspanialszą rzeczywistą, a wirtualne odpadły, gdy stały się realne... + |
Duszka |
2012.05.14; 19:01:12 |
"No i wszystko mogę!"... z tą - wirtualną, też może być różnie ;))))) |
globus |
2012.05.14; 17:25:13 |
Piękny wiersz...+++
Pozdrawiam. |
Consolida |
2012.05.14; 11:45:39 |
wiersz bardzo ladny...)))++ |
wie.rut |
2012.05.14; 10:27:13 |
Super!
Wielki PLUS
z pozdrowieniami! |
wigor |
2012.05.14; 09:04:56 |
Podoba mi się. PLUS z pozdrowieniami :)) |
jakazik |
2012.05.14; 08:50:16 |
Ale super wiersz. PLUS (+) |
|
|