Wola życia

Wola życia Serce pęka Głowa boleje Kwas złości się ze mnie leje Pustka powoli złość zastępuje Jest jeszcze gorsza Na wskroś mnie piłuje Krążę po domu a serce mi zżera Ta straszna szaleństwa chimera Chce się położyć W ciemności pożyć By później duszy kawałki złożyć Wciąż się rozpadam, wciąż nie jest lekko Popadam w otchłań szaleństwa mętną I tak dzień w dzień Aż w końcu myślę Czy moją duszę w zaświaty wyślę Tabletki leżą gotowe służyć Czy odważę się wszystkich użyć? Nachodzi mnie refleksja stała I tak kiedyś umrzesz, więc nie poganiaj Lepiej jest przeżyć w boleści życie Pozwalać sobie na częste wycie Czoła stawiać ciągłym przeciwnościom I dawać się zawładnąć uczuć okropnościom Niż zgasić w sercu płonące światełko Wszakże życie jest tylko jedno Dla krótkich szczęścia chwil Warto czasem z bólu się wić I tak kiedyś umrzesz, więc nie poganiaj Śmierć nie znieczula Śmierć nie pomaga Jest uwieńczeniem twego życia godnego Przez ciebie nieprzerwanego Więc póki cię kostucha sama nie dopadnie Żyj, choć czasem z bólu tchu braknie

Napisz do autora « poprzedni ( 4 / 11) następny » Martini dodany: 2018-04-27, 18:08:16 typ: życie wyświetleń (98) głosuj (0)

Kamyk	2018.04.28; 06:24:42
Escape zawsze można wcisnąć, ale comeback, niestety takiego klawisza w życiu nie ma.