|
wiśniowy sad
wiśniowy sad |
Tak pamiętam splątane gałęzie
w cieniu nocy wiśniowy sad
krople soku wiśni na rzęsach
wiatr skrzydła rozwijał jak ptak
szeptomiłe słowa jak mgła
otulały mroku warkocze
roztańczone na niebie gwiazdy
odbite w źrenicach nocy
dzień już usnął księżyc zbladł
ledwocieniem kładł się na trawie
ile jeszcze wiśni byś zjadł
tego nigdy nikomu nie powiem
biała cisza jak skrzydła anioła
tylko ty ręce i usta
dzwon bił z wieży kościoła
tylko my i wokół pustka
sad szumiał wiatrem kołysany
rój pszczół już nie brzęczał
imię twoje we mnie kochany
pachniało wisnią jak szczęście
i pamiętam świt poszarpany
siłą słońca i wiatru graniem
zapach ziemi w rosie skąpanej
tak daleko tak blisko do ciebie
dziś już nie ma wiśni w sadzie
jesteś ty i nasza miłość
moje myśli ciągle rozchwiane
może jednak to wszystko się śniło |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
TESSA |
2016.07.22; 07:02:00 |
z przyjemnością Aniu:) |
Sławomir_Sad |
2016.07.22; 06:56:30 |
Mieliście szczęście, że nie przyłapał Was właściciel sadu ;)
Plus z pozdrowieniem |
Arokis |
2016.07.22; 02:28:32 |
Śliczny, ciepły, z serca płynący i tylko wiśni, wiśni szkoda.
Głosuję. |
wigor |
2016.07.21; 20:25:19 |
Bardzo realistyczny obraz młodzieńczej nocnej randki w wiśniowym sadzie. Z przyjemnością przeczytałem. Pozdrawiam cieplutko ;-) + |
Suliko |
2016.07.21; 19:23:06 |
B. dobry wiersz:)+ |
|
|