|
Wiosna
Wiosna |
Gdy już wiatr nie wieje chłodem
Kiedy lód uwolni wodę
I wypuści w świat ją przodem
W długą drogę po przygodę
Wtedy pszczółki na osłodę
Krążąc złotym korowodem
Nad kwitnącym w krąg ogrodem
Napełniają plastry miodem
Ptak już nie przymiera głodem
Bo już świeżą ma jagodę
I pędraki tłuste, młode
Znów kosztuje swoim dziobem
Między wschodem i zachodem
Słońce krocząc swym pochodem
Letnią niesie wszem pogodę
I rozświetla świat pod spodem
Pod słonecznym tym przewodem
Kwiat odkrywa swą urodę
I cichutko mimochodem
Nuci piosnki swym sposobem
Jasne chmurki siwobrode
Całej ziemi na wygodę
Jadąc niczym samochodem
Znaczą niebo białym kodem
Kierowane tym powodem
Wszystko z wiosny rodowodem
Zapłodnione życia płodem
Na nadzieję jest dowodem
To co w zimie było grobem
I zdawało czczym wywodem
W dal odeszło szybkim chodem
Było tylko epizodem. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
ikcesok |
2020.01.24; 23:17:42 |
Napracowałeś się przy tym wierszu. Doceniam.
Super... A temat taki lekki bo wiosenny... Dobre :)
Pozdrawiam + |
Stan21 |
2020.01.24; 19:44:54 |
Wiosna coraz bliżej. B. ciekawy sposób rymowania. Pozdrawiam. + |
lucja.haluch |
2020.01.24; 16:04:53 |
Wiosna wkracza wyjątkowo zrymowana...Plus+
Pozdrawiam z uśmiechem... |
Witold |
2020.01.24; 12:37:55 |
Aż pachnie nowalijkami. + |
|
|