|
wierszokleta
wierszokleta |
W konstelacjach okoliczności poszukiwana
Miałaś być znalezioną , o duszo ratowana
W ciemności i świetle, za dnia czy w nocy
Weno poezji, przyjdź mi ku pomocy
Tymczasem pisze dyrdymały nieskładne
Niemoc przelewam w strofy bezwładne
I po co się męczę? Co udowadniam ?
To wypociny , bezładu składnia...
Poeto krytyczny, w swej nieumiejętności
Pisz dalej i nie chowaj złości
Choć każdy wers to pisarstwa blamaż
A Ty marzyłeś że na biurku kałamarz
Stoi i pióro gęsie do zamaczania
Czego Ty chciałeś
Mickiewicza udawać bez opamiętania ?
Stolik w Ziemiańskiej – to nie Twoje progi
Tam jest elita , a ty chwyć za rogi
Kozę nie byka , tam miejsce twoje
Koza i ty – łąka i wy dwoje
Marzenie miałem …
Czytać moją poezję komuś
Kozie chyba będę, dobra , idę do domu … |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
marmur |
2019.07.27; 18:48:53 |
Żebyś był kobietą to napisał bym bella koza a tak napiszę koza z nosa (jak nie mam weny to robie z niej kulkę i strzelam; )). Koza też poezji chce, piszę do niej odkąd pamiętam a co napiszę to ME !!! Pozdrawiam. |
kmalenka8 |
2019.07.27; 18:37:33 |
Nic na siłę! Wena nie lubi być poganiana...Porównywanie się wielkimi poetami rodzi frustrację...Bądźmy sobą i piszmy jak poczujemy potrzebę Pozdrawiam serdecznie ;))) Piąty plus (+) |
lucja.haluch |
2019.07.27; 18:02:13 |
A ja na kozim mleku wychowana i nadal wyjadam ser kozi w plastrach...I wcale nie znana kawiarnia a łąka wystarcza...ptaki i drzewa też słuchają...Plus+
Pozdrawiam z uśmiechem...zapraszam na łąkę... |
MD |
2019.07.27; 13:04:41 |
idealnie skomentowany moj wiersz :)
dziękuję |
kosta.woj |
2019.07.27; 12:55:07 |
a tu masz wiersz twoim pięknym wierszem inspirowanym pozdrawiam
Ta wielka poezja ta od Adamów,Juliuszy, Kamili
to oni już napisali i wszystko w tej dziedzinie zrobili
wierszokletą tak własnie i ty i ja piszmy nim zaśniem
a piszemy od serca i z duszy co dręczy i boli
czyśmy warci tyko potępienia znów koś nam pierd coś o oli
to nie tak kochany i nie tędy cierpień twoich droga
to co piszesz to męka twa to lęki i duszy trwoga
pisanie jest wentylem co upust nam daje
dzięki temu daje się żyć choć życie nie jest rajem |
wiewióra |
2019.07.27; 10:11:46 |
Trochę pokory nigdy nie zaszkodzi |
|
|