|
Wiersz poety z przyszłości
Wiersz poety z przyszłości |
Przybywam z przyszłości
tutaj poeci to wymierający gatunek
trzymają nas w rezerwatach
weną nie karmią głodujemy
rzadko jakiś wiersz się rodzi
na wolności nie żyje już żaden osobnik
poza mną ale ja uciekłem z niewoli
przeniosłem się w czasie jednak muszę wrócić
pewnie znowu mnie zamkną
smakuje teraz chwile wolności
jest taka pyszna
zapamiętam ten posiłek
najem się współczesnymi myślami
za bardzo wiele juter
znów będę głodować
opowiem przyszłym poetom
o was w tych czasach żyjących
pewnie mi nie uwierzą
zabieram dla nich trochę weny
może choć na chwilę
przedłuży to nasze zagrożone geny
tutejsze powietrze dobrze mi robi
nawet rymem krzyknąłem
prostym lecz w przyszłości unikatem
teraz płaczę rymami szczęścia
kończy mi się czas
by tutaj zostawić
żegnajcie
na koniec zostawiam przestrogę
szanujcie poetów póki jeszcze nie wyginęli
przyjdzie dzień
gdy szary człowiek zapyta
kto to jest poeta? |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
TESSA |
2018.10.17; 06:48:08 |
poeci byli, są i będą...jedynie zmienia się szyk wyrazów i miękkość przekazu...słowo jest wieczne . |
wiewióra |
2018.10.16; 16:10:09 |
Ciekawie o poetach |
Podlasianin |
2018.10.16; 15:38:24 |
Bardzo ciekawy pomysł z tą przyszłością poetów. Jeżeli musisz wracać, to szczęśliwej drogi, zabierz ze sobą nasze życzliwe myśli :) Pozdrawiam + |
Gabrys |
2018.10.16; 15:13:04 |
pozdrawiam +_ |
lucja.haluch |
2018.10.16; 14:38:13 |
Lepiej zostań.Przyszłość nie jest ciekawa bo będzie..Teraz jest
najważniejsze..Poeci pewnie jeszcze trochę przetrwają..ale będą jak dinozaury..Plus+
Pozdrawiam z TU i TERAZ... |
Erwin |
2018.10.16; 13:15:56 |
My wszyscy podróżujemy w czasie. Jutro będziemy w przyszłońci, w wczoraj byliśmy w przeszłości, chociaż była ona na krótko teraźniejszością. Wielu uczonych tego ne rozumuje, że przesuwamy się w czasie i przestrzeni... pisząc swoją obecnością poematy Życia.
Zostań z nami i nie wracaj do jutra.
Pzdr
+ |
|
|