|
Wiersz o Wierszu
Wiersz o Wierszu |
On jak owoc dojrzewający w słońcu południa
jak ogień rydwanem bogów krzesany
jak grzmot niespodziewany
on jak w biegłych dłoniach rozpłakana lutnia
jak lot trzmiela wśród miękkich obłoków
i pustka w szatę słów ubrana
jak ziemia stopą ludzką poznawana
i światło w odmętach nieprzeniknionego mroku
jak czuły dotyk i słodycz pocałunku
i tęsknota za kobietą życia
jak podróż, którą każdy Arab ma do odbycia
i wyraz wciąż niewysłowionego szacunku
jak anafora zrodzona z ciszy
i nagość pierwsza widziana źrenicą zachłanną ;
i szept kochanków spleciony z nocą czarną
wiersz jak epifora, którą tylko
ucho serca usłyszy |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Szymwas |
2017.11.20; 01:04:36 |
Proszę o wybaczenie w związku z wszelkimi błędami jakie popełniam w wierszach. Nie powinienem. Mam nadzieję, że owe "gafy" nie wpłyną na ocenę wartości merytorycznej owych słów. istotą wierszy jest treść -nie forma. Co oczywiśnie nie oznacza, że nie cenię krytyki. Krytyka jest ok pod warunkiem, że jest konstruktywna. Pozdrawiam Szymwas |
jaśminowa |
2017.11.17; 22:07:41 |
Świetny wiersz:) |
snowflake |
2017.11.17; 21:42:50 |
powiało dobrym wierszem... nawet bardzo... pozdrawiam +++ |
kosta.woj |
2017.11.17; 17:27:42 |
jako utwór dydaktyczny cyta się interesująco |
Albina |
2017.11.17; 13:40:23 |
Właśnie taki jest wiersz.
Piękne porównania + Pozdrawiam |
wiewióra |
2017.11.17; 13:22:10 |
To serce każe nam pisać |
|
|