|
wieczność
wieczność |
tak szaro i deszcz siąpi
wiatr zacina i mroźnie
przy alei milczą grobowe pomniki
czy tęsknią za tym światem
czy tylko nicość cicha
tylko kamień
szczupłą czarna postać
przemknęła w poprzek
może to śmierć była
szumią buki wymownie
smutek z tęsknotą pod rękę idą
nie wróci kto wyszedł
wchłonięty przez wieczność
a jakie słowa były ostatnie
na płycie mech
w wazonie kwiaty
znicz dłonie ogrzewa
ciepłem już nie tym samym |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
adambielicz |
2019.12.26; 17:16:10 |
-Płacz przeznaczony tylko tym ,co pozostali. |
sylen |
2019.12.26; 12:04:32 |
Potrafisz Adamie wycisnąć łzy. Piękny, pełen zadumy nad utratą bliskiej osoby, nostalgiczny wiersz. :) Plus |
wigor |
2019.12.26; 11:54:51 |
Miłego świętowania ;-) + |
Witold |
2019.12.26; 11:07:06 |
Ukochana żona zmarła na raka, gdy miałem 44 lata.
Dziękuję Ci za ten wiersz. + |
babajaga |
2019.12.26; 10:57:01 |
nastrojowo |
Wojciech M |
2019.12.26; 10:45:24 |
Nostalgicznie i nastrojowo
Dobrego dnia + |
|
|