|
wiatr przenosi szepty drzew
wiatr przenosi szepty drzew |
Wiatr przenosi szepty drzew
jak struny skrzypiec jęczą
strojone rzęsą pajęczyn
nim prześwit osmali je słońcem
strumieniem jasności tej pierwszej
gasną już światła latarni
krąg tajemnic zebrany schowany
w światłocień brzasku rozsiewa
nadziei plany
choć gwiazdy niechętnie gasną
księżyc swoimi drogami
miota się wśród gałęzi
swym srebrem ołowianym
chmury barwą jutra różowieją
nabrzmiałe sennością niedospaną
kroplami deszczu się bawią
a słońca promyk maleńki ślizga
się wąska strugą otula ptakom
skrzydła i siebie szuka w kałużach
wrócił nagły śpiew miasta
szum samochodów i ludzi
wiatr szepty drzew przenosi
skrzydła w wieczności zanurza
i stało się jutro znów nowe
inne myśli i słowa
melodia świtu jest piękna
jak nieba świetlista droga
pół czasu i losu pół i niepotrzebne
już słowa
gdy budzi mnie muzyka
ust
cicha dotyku rozmowa |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Wsumie_nikt |
2022.02.15; 18:19:47 |
Piękne przekładnie i piękne skojarzenia w tym wierszu. ++ Emil |
nieprzysposobiona |
2022.01.07; 08:56:25 |
dla mnie piękny i relaksujący wiersz z cudownymi opisami.
pozdrawiam -M. |
lucja.haluch |
2022.01.06; 22:59:39 |
To mnie zauroczyło...Plus+
Pozdrawiam cieplutko... |
Noami |
2022.01.06; 22:37:14 |
Piekna pobudka bez slow. Pozdrawiam Aniu ;) |
DominikR |
2022.01.06; 22:15:25 |
Ukazujesz piękne obrazy
Słowa przemawiają w głąb wyobraźni
Pozdrawiam cieplutko
++++ |
|
|