|
wiara . miłość . nadzieja
wiara . miłość . nadzieja |
już nie mam domu spłonął przez lata
płonne nadzieją wiarą miłości
lecz dusza nadal próbuje latać
i dobre wiatry wciąż pragnie gościć
takie jej prawo nic nie poradzę
że nawet w czerni przetyka błękit
cicho poddaję się pod jej władzę
uczuciom brzydkim pozwalam pięknieć
a czterem ścianom oddaję wolność
niech się malują takim kolorem
przy którym może odżyje miłość
dając nadzieję i wiarę tworzeń
.
jesteś mi siostrą ty brzozo biała
pod suknią skrywasz wszystkie udręki
by wciąż niezłomnie czerń z bielą scalać
pomimo suszy w zieleni pięknieć
jesteś najmilszym dotykiem ziemi
gdy obejmując twą kibić wiotką
czuję tą miłość co między nami
z goryczy sączy kropelkę słodką
to dzięki tobie biała siostrzyczko
trwam w miejscu które obcością dręczy
pod suknią czuję twej kory bliskość
gdy się podnoszę z codziennych klęczek
- podpłomyk -
komu mam rzec dobre słowo
jeżeli nie samej sobie
kiedy gniew próbuje płonąć
właśnie nim zalewam ogień
niech się zła twarz śmiechem mieni
a co w środku w sercu skryte
można kwitnąć wśród płomieni
ogień pić jak okowitę
zaprzeć się i trwać w dobroci
na języku niesmak pieścić
zardzewiałe miejsca złocić
podpłomykiem opowieści
o dobroci co w nas mieszka
choć szargana bez pardonu
to nieważna cała reszta
byle by jej nie dać spłonąć |
|
. |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
lucja.haluch |
2021.07.13; 23:00:54 |
Z brzozą rozmawiam...wzruszasz...
Pozdrawiam cieplutko...l |
wigor |
2021.07.13; 19:12:20 |
Wszystkie wiersza na plus. Pozdrawiam serdecznie ;-) |
JNaszko |
2021.07.13; 10:26:24 |
Czterem ścianom trza oddać wolność
inaczej samotność Jurek++++++++++ |
kmalenka8 |
2021.07.13; 07:02:04 |
Wszystkie wiersze mnie poruszyły...ostatni chyba najbardziej ;) Największym przyjacielem dla nas jesteśmy sami i powinniśmy dbać cały czas o tę relację a reszta? Cóż zmienia się jak w kalejdoskopie...Serdecznie i słonecznie pozdrawiam Tereniu znad Bałtyku ;)) ♥ |
|
|