|
Wędrująca rusałka
Wędrująca rusałka |
Pójdę boso polną drogą,
tam gdzie chabry szmaragd roszą,
by odkrywać w makach błogość,
szepcząc słowa pięknym wrzosom.
Pójdę tam gdzie drzewa szumią
i w koronach kryją słońce,
schowam pióro, wenę, brulion,
niech poezja w aurę wsiąknie.
Pójdę tam gdzie myśli lotne,
same będą wiersze pisać,
pełne natchnień, lekkich dotknięć,
tam gdzie tętni serca cisza.
Pójdę tam gdzie gwar opada,
niczym mleczny welon mgielny,
tam gdzie chadza niema jawa,
bez pośpiechu głośnych dzielnic.
Pójdę boso tak by poczuć
oddech ziemi pod stopami,
by odszukać w sobie głosu,
który duszę weną karmi. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Stan21 |
2019.08.27; 06:58:35 |
W każdej zwrotce Twojego wiersza odkrywasz nowe piękno. Pozdrawiam. + |
lucja.haluch |
2019.08.26; 21:24:42 |
Tak lubi ę...Plus+
Pozdrawiam... |
ikcesok |
2019.08.26; 21:23:01 |
Bardzo dobry mądry wiersz... + |
bdb |
2019.08.26; 19:54:30 |
Pięknie i tak nadmorsko +++ |
Gabrys |
2019.08.26; 19:16:47 |
pozdrawiam + |
kmalenka8 |
2019.08.26; 18:16:37 |
Pięknie napisany wiersz ;)) To prawda najlepiej pisze się w ciszy a nie zgiełku np. miejskim...Pozdrawiam serdecznie ;)) (+)12 |
kosta.woj |
2019.08.26; 17:07:44 |
to nie była rusałka a rusałek jak sama nazwa wskazuje co robi z kobitkami jak którą porusy zakocha się po łusy tak i z Tobą się stało |
wigor |
2019.08.26; 13:42:41 |
http://img4.garnek.pl/a.garnek.pl/026/772/26772236_800.0.jpg/rusalka-admiral.jpg
Pozdrawiam serdecznie ;-) + |
roman |
2019.08.26; 13:40:01 |
leciutko napisane jak to u Rusałki :)+ |
gryka |
2019.08.26; 12:21:14 |
W Indii boso wchodzi się do świątyni. Twój wiersz to taka świątynia poezji. Pozdrawiam +++ |
Wojciech M |
2019.08.26; 11:32:47 |
Zwyczajnie piękny wiersz, nic dodać + |
TESSA |
2019.08.26; 11:30:56 |
ja rusałka . ty rusałka
jakże piękna to jest bajka
kto nie wierzy niech żałuje
magii nigdy nie poczuje
a my sobie jak anioły
pofruniemy w błękit goły
zrusałczymy tam obłoki
zabijemy wszystkie smoki
i będziemy takie piękne
jak poezja której serce
atramentem bije w piórze
i próbuje wbrew naturze
kolorować życie smutne
które mami bałamutnie
a gdy przyjdzie co do czego
prozą wali na całego...hej!
z przyjaźnią :) |
Litawor |
2019.08.26; 11:25:19 |
Leciutki, utkany niewidocznym ściegiem...
Pozdrawiam + |
Katarzyna K. |
2019.08.26; 10:59:42 |
Pójdę boso tak by poczuć
oddech ziemi pod stopami,
+++ |
|
|