|
wędrując nocą
wędrując nocą |
Wierzba porusza bujnym włosem w takt wieczornego uśpienia.
W półmroku zatajonej prawdy, powstają nowe kształty.
Tak różne od tych obsypanych blaskiem słońca.
Przydymione oczy mroku zniekształcają świat
ukazując barw drugą tęczę.
Ożywają liście, cienie przemykają chyłkiem
tworząc niezwykłe poruszenie.
Głębia czerni ma warstw tysiące,
jeszcze piękniejsze, pod zimnym wzrokiem księżyca.
Idziesz aleją cudów, wtapiasz się w świat,
do którego należy mała cząstka każdej duszy.
Przez kilka godzin, aż do świtu, żyć będziesz nocą,
dopóki nie pochwyci Cię promyk słońca. |
|
przy blasku księżyca |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
sergio |
2012.11.14; 05:10:58 |
;)) |
|
|