|
Wędrówka duszy
Wędrówka duszy |
znowu wyruszam w magiczną wędrówkę
płynąc słowami do swojej Itaki
wsłuchując się w szum bezkresnego morza
gdzie zaświergoczą przelatujące ptaki
są wśród nich feniksy ptaki namiętności
ich łzy potrafią skruszyć nawet skałę
lecząc rany na ciele i duszy
otworzyć w sercu zaryglowaną bramę
a ja unoszę się niczym liść na wietrze
darem wolności jak Ikar przed lotem
otumaniony tęczą rożnych doznań
nie chciałbym nigdy wracać z powrotem
w końcu dotarłem do końca podróży
przybiłem do brzegu ruszając na wzgórze
targany jakimś wewnętrznym pragnieniem
trafiłem na rozszalałą burzę
I wtem nagle całkiem bez litości
niewidzialna ręka strąca mnie ku ziemi
różdżką przeznaczenia nakreślając drogę
odciągając mnie od wyśnionej Nirwany |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
|
|