|
W strofach życia zamieszkała
W strofach życia zamieszkała |
Pół księżyca i pół słońca,
śnieżnobiała w wierszach lśniąca.
Nie na pokaz, zadumana,
bez makijażu, w polnych schowana.
Wiatr ją kołysze, w leśnej sukience,
nie prosi o nic, była, jest, będzie. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Albina |
2017.04.29; 21:39:49 |
Pięknie śnieżnobiała.... +
Pozdrawiam. |
grzegorz-kot67@o2.pl |
2017.04.29; 18:02:34 |
Proszę niech tu jest, w lesie, polu wszędzie,
bo nawet jak nam trochę da, to jej nie ubędzie.+ |
wigor |
2017.04.29; 16:03:09 |
Ładniutko. Pozdrawiam ;-) + |
Boreas |
2017.04.29; 16:02:00 |
Bardzo miły wiersz pozdrawiam z + |
Ambrozja |
2017.04.29; 13:41:33 |
Stokroteczki, kwitki do kochania,
nawet w lżejszą zimę kwitną.
Po kilku dniach ścięcia razem z trawą, znów bielą trawniki.
Pozdrawiam stokrotko.
+ |
lucja.haluch |
2017.04.29; 12:21:13 |
To mój kwiatek, kocham stokrotki..
Pieknie pozdrawiam..Plus+ |
grazyna |
2017.04.29; 12:04:07 |
tajemniczo, ale do odkrycia, ślicznie Stokroteczko:)+ |
kosta.woj |
2017.04.29; 11:25:27 |
napisz co to jest ta śnieżno biała |
GeliuszwAtenach |
2017.04.29; 11:17:31 |
Czy to jakaś "dea candida"?
---------------------------------
+ od Geliusza. |
kosta.woj |
2017.04.29; 11:09:33 |
i któż to jest pewnie metamorfoza |
|
|