W cieniu twoich oczu 2

W cieniu twoich oczu 2 Zygmunt Jan Prusiński W CIENIU TWOICH OCZU 2 Odprawia się mimochodem zadośćuczynienie. Kieruję twoje kształty pod prąd byś czuła pod stopami gładkość przejścia na drugą stronę lustra. Wtajemniczeni bierzemy z siebie co się nam należy – zryw podniecenia. Fruwają wstążki jak białe gołębie... Kładziesz się idealnie – książki miłosne na półkach poczynają plotkować. Jest dobrze – scena spowita z siana odgrywa tu ważną rolę - węże nie wracają znad rzeki. Twoje piersi szukają melodii... Jestem ci winien tę jedną podróż do raju. 25.4.2017 - Ustka Wtorek 08:29 Wiersz z książki "Niebieskie truskawki" Celina http://photos.nasza-klasa.pl/56834005/872/other/std/3d859f98e3.jpeg

Napisz do autora « poprzedni ( 869 / 2716) następny » zygpru1948 dodany: 2017-04-25, 08:29:29 typ: inne wyświetleń (266) głosuj (60)

zygpru1948

2017.04.25; 18:45:01

Wiersze tygodnia – Zdzisław Drzewiecki *** smutna przyjacielu i złowroga to cisza opuszczone semafory jak zmęczone dłonie Leopolda który przychodzi tu grywać zagubionym idźmy więc do winnic szerokich ale przedtem domowe konfitury i słowo matki na podróże dalsze azyl to bowiem doskonały roztrwoniliśmy zbyt wiele słońca wschodów i zachodów niewspółmiernie kuszących opowiadaj mi o swoich kobietach i trwajmy śmierć przyjacielu to tylko mała ćma bijąca nerwowo w nasze lustra *** stary wuj Leopold przez całe swoje życie wierzył że zbuduje ogromną łódź zabierze nas wszystkich i uwolni od tarczy zegara wychodząc przed dom wpatrywał się w niebo mówił że wygląda sprzyjających wiatrów bardzo chciał być kapitanem Noe oprócz marzeń miał wuj jeszcze jedną pasję – gołębie osobiście je doglądał i nawet ciotka Agata miała surowo zakazane dokarmianie ptactwa przez całe lato w cieniu ogrodowej jabłoni grał wuj w karty z bednarzem z sąsiedztwa co jakiś czas dyskretnie spoglądając w niebo uśmiechał się wówczas tajemniczo i chyba tylko ciotka potrafiła dojrzeć w jego oczach błysk taki jak w czasach gdy przynosił jej pierwsze kwiaty i wydeptywali tylko sobie znane ścieżki na wiosennych łąkach wieczorami wuj sprawiał wrażenie jakby się modlił ale chyba nie wierzył w Chrystusa któregoś dnia dłużej niż zwykle wpatrywał się w niebo już pora rzekł i nim słońce ugrzęzło za lasem odpłynął – bez nas

zygpru1948

2017.04.25; 18:44:10

Wiersze tygodnia – Zdzisław Drzewiecki Pożegnanie o godzinie 22.15 wyjeżdżam z miasta w którym zwiedziłem wszystko co zasługiwało na uwagę łącznie z twoim ciałem i twoim pokojem który przesiąkł zapachem starych mebli wiszące na ścianie zdjęcie twojego dziadka (bodajże Floriana) w mundurze trzeciego pułku ułanów niewątpliwie dodawało splendoru naszym miłosnym manewrom rozkołysałem się za mocno w tobie w tym pokoju w tym mieście i to był powód najpierwszy i właściwie jedyny istotny aby opuścić to miasto opuścić wbrew sobie tobie i podszeptom rozmytego w deszczowym oknie miasta w pamięci pozostaną jedynie białe tunele wspomnień które z czasem zmatowieją zatrą się zatracą zupełnie jak rudawe strumyki wody spływające po łuszczącej się ścianie dworcowego budynku Deszczowe popołudnie, zaparzam herbatę nie będę dzisiaj odpisywał na Twój list nie wiem czy kiedykolwiek odpiszę louis armstrong gra Saint James Infirmary jego trąbka otwiera niebo gołębie zjadają kruszyny chleba z parapetu okna po drugiej stronie ulicy biegnie dziewczynka w niebieskich podkolanówkach ale to jest takie odległe takie odległe na stole biała kartka cicha i cierpliwa jak słowo którego się nie doczeka Biały Bór, 20.11.02, godz. 22:41

zygpru1948

2017.04.25; 18:42:53

Wiersze tygodnia – Zdzisław Drzewiecki Tylu ran Twoich... Tylu ran Twoich Matko zabliźnić nie zdołam więc kwiat ci niosę co wyrósł na winnicznych zboczach i przez noc ciemną cicho Ciebie wołam by nie zbudzić anioła co usnął w Twych oczach Tylu łez Twoich gorzkich nie zdołam odkupić bo już mi i czasu i serca dogasa klepsydra Jedno co to usiąść i do cna się upić nim mnie porwie w swe szpony bladolica hydra Jedno co to pieśń przy księżycu wyskowytać z siebie pieśń pełną żalu i złowróżbnej trwogi tak by dreszcz przeszedł po kamiennym niebie gdy dziwić się będą z lipowego drewna wyciosane bogi Dlatego Matko dziś przed Tobą klękam oparcia szukam w Twoim czułym słowie Z gwiazd wywróżona jest moja udręka i z liści rozsypanych na jesiennym grobie *** każdego ranka babka wstaje z uśmiechem na czerstwej twarzy krząta się po mieszkaniu ściera ze stołu okruchy dwóch wojen wciąż opowiada o swej podróży za Atlantyk to było dawno i nie jest już pewna czy była tam naprawdę wydaje jej się że wciąż ukrywa tych dwóch zaszczutych Żydów więc każdego ranka kupuje jeden bochenek chleba więcej i przy wejściu na klatkę schodową kryje go pod fartuchem przed wzrokiem sąsiadów wieczorami owija modlitwę w starcze dłonie w obawie by i tego jej nie zabrano gdy proszę by opowiedziała o dziadku długo wpatruje się we mnie

zygpru1948

2017.04.25; 18:41:10

Wiersze tygodnia – Zdzisław Drzewiecki *** płakali przeze mnie ale też nikt po mnie i na cóż by trudzić się mieli prześwietni astrolodzy moje konstelacje ścielone za mgłą wstawałem wcześnie był w jutrzence mój zgon i szukałem długo wśród gwiazd odmian szlachetnych moje żyły na sztorm nie łgałem język mój jednobarwny sztandar i gdzież tych trąbek szczerozłote echo w obchodzonych dziedzińcach moje psy będą złe Na motywach opowiadania obłąkanej Zenobii K. w pikelhaubach chodzą i w piżamach w pasy święci – niepojęci wariaci – mówią w wesołym miasteczku bardziej kolorowych orgii nie uświadczysz tu Napoleona możesz w pysk na odlew lub w karty na pieniądz zagrać z Robespierem pikelhauby w słońcu pikelhauby w deszczu nawet ordynator akselbanty przywdział azyl w toalecie już nie tak bezpieczny bo siostra zwąchała gdzie chodzą na wino ktoś krzyczy niech żyje jeszcze nie zginęła to taki heroizm w strachu przed strzykawką dziś nie ma strzykawek pętli na przegubach ordynator spity szuka wyjścia z klatki dziś białe szaleństwo kręć się kręć wrzeciono w pikelhaubach tańczą całą noc do rana

zygpru1948

2017.04.25; 18:38:28

Wiersze tygodnia – Zdzisław Drzewiecki 28 listopada w dużym mieście była późna i chłodna noc byliśmy mocno zagubieni w oceanie miasta ty na boso tańczyłaś w tym obskurnym hotelowym pokoju i śmiałaś się tak dziwnie jak już nigdy potem grzane wino gronowe rozpostarło w nas żagle w pokoju z mdłą tapetą która na dodatek przypominała mi marynarkę mojego ojca przy zbawczych dźwiękach orkiestry Glena Millera piliśmy to grzane wino przegryzając wilgotnymi herbatnikami bezskutecznie szukaliśmy papierosów więc w końcu gapiliśmy się w sufit opowiedziałaś mi najnowszy film Bunuela na końcu każdej frazy tak śmiesznie przygryzając wargę a ja myślałem tylko o tym że choć to dopiero środek nocy to świt i tak przyjdzie za wcześnie *** opowiadaj przyjacielu o podróży Odysa przy wigilijnym stole przepłucz usta wódką i ruszajmy do Patagonii tam poeta chowa za pazuchą ostatni skrawek nieba nie starcza często na szlugi lecz w drodze trwamy choć listów nikt nie śle i psy śpią złowrogo opowiadaj przeto o mędrcu co nad daleka wodą łowi z gwiazd nasze senne marzenia jest jeszcze muzyka skrzypiec modlących do nieba i to jest zdrój nasz powszedni to nasza zbrodnia i kara matki nasze stary przyjacielu niewyspane wiecznie matki nasze to grzechów naszych niezliczone mnóstwo przepłucz usta wódką spotkanie z Brunem i Stedem oraz Rafałem królem trzecim do kompletu to azymut jedyny opowiadaj o brzegach Itaki może gdzieś się opamiętamy

zygpru1948

2017.04.25; 18:35:05

Pisarze.pl e-Tygodnik Literacko-Artystyczny Numer 15-16/17 (349-350) ISSN: 2084-6983 Opublikowano: 29 kwiecień 2013 Wiersze tygodnia – Zdzisław Drzewiecki Zdzisław Drzewiecki ur. w 1959 r. w Strzelcach Opolskich. Napisał w życiu sześć własnych książek, które wydał nakładem różnych wydawnictw. Ponadto ukończył studia filologii polskiej na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku. Poeta od święta i nauczyciel języka polskiego w Zespole Szkół im. O. Langego w Białym Borze w woj. zachodniopomorskim. Publikował swoje wiersze w prasie regionalnej i ogólnopolskiej: „Poezji”, „Nowym Wyrazie”, „Tygodniku Kulturalnym”, „Autografie” i wielu innych. Laureat ponad 150 konkursów literackich.

zygpru1948	2017.04.25; 18:28:23
Foto: Zdzisław Drzewiecki 1. http://www.zwoje-scrolls.com/zwoje34/drzewiecki.jpg 2. http://www.menazeria.eu/redir,get_picture_artykuly_autorzy,o,84,plik.jpg 3. http://miastoigminabialybor.portal.esp.parseta.pl/typo3temp/pics/b1b824a12a.jpg

zygpru1948	2017.04.25; 18:23:41
Dopisek Zdzichu Drzewiecki to laureat kilkuset konkursów poetyckich...

zygpru1948

2017.04.25; 18:21:52

Pani Wiktorio, jako (dyplomata) - a mam dyplomację wrodzone jako Waga, nie chciałem ujawniać Pani imienia i nazwiska bez zgody Pani. Miałem odpisać na Pani list wieczorem. Znam poetę z Pomorza, dosłownie, kumpla z lat młodszych bo z okresu PRL, 1978 - 1981, kiedy to na 40-stu adeptów pióra (jako młodzi poeci i pisarze) wybrano mnie w 1979 w tajnym glosowaniu na Środkowym Pomorzu w Słupsku, przewodniczącym Klubu Młodych, mowa o nauczycielu Zdzisławie Drzewieckim. Taki przystojniak z wąsem i bródką, "grubasek". Wiele napisał on książek. Wystarczy poszukać w sieci... - Czy to rodzinne powiązania z Panią? Pozdrawiam - Zygmunt z Ustki

zygpru1948

2017.04.25; 12:30:11

Korespondencja 24 Kwietnia 2017 - 13:18 Witam, Panie Zygmuncie, wydajemy książki w naszym autorskim Systemie Wydawniczym Fortunet. System Wydawniczy Fortunet polega w największym skrócie na tym, że Autor finansuje w całości wydanie swojej książki, a nasze wydawnictwo tę książkę wydaje i zajmuje się jej dystrybucją. 75% wszystkich wpływów ze sprzedaży książki trafia na konto Autora. Te wpływy to 50% ceny detalicznej, umieszczonej na okładce (to Autor decyduje, jaka będzie to cena); reszta to marże hurtowników i księgarzy. Jeśli jest Pan zainteresowany współpracą, to proszę o przesłanie całości tekstu bądź parametrów gotowej książki i zakresu prac jakie mielibyśmy wykonać przed wydrukiem książki (standardowo wykonujemy projekt okładki, skład i łamanie książki, podwójna korektę). Po otrzymaniu materiałów zapoznamy się z nimi i przygotujemy kalkulację wydania i przedstawimy Panu konkretną propozycję. W razie pytań pozostaję do dyspozycji. Zapraszamy do współpracy. -- Pozdrawiam serdecznie Małgorzata Majka Młodszy spec.d/s kontaktów z Autorami tel.: (71) 307-08-86 gosia@fortunet.eu http://www.fortunet.eu - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Jesteśmy uczestnikiem Programu RZETELNA Firma Sprawdź naszą rzetelność na https://www.rzetelnafirma.pl/ZL3531UD WITAM, Zgadzam się! A chodzi mi o tytuł KRAJ HERBERTA - ostatnio wydałem 3 lata temu W OGRODZIE NORWIDA Pozdrawiam - Zygmunt Jan Prusiński z Ustki

zygpru1948	2017.04.25; 12:19:07
korekta powróćcie

zygpru1948	2017.04.25; 12:18:03
Tysiąc razy pisałem na Zaciszu; poeci, powrócie do swych imion i nazwisk, to nie będzie pomyłek! Gacek to kobieta, a ja myślałem że mężczyzna!

zygpru1948

2017.04.25; 12:14:40

autorka: Gacek Po drodze donikąd Dni coraz rzadziej rozchodzą się po kościach, a mnie częściej szkoda bezwstydnych łez. Teraz wiem, że byłam głupia. Wszystko jedno dokąd pójdę, byle do przodu, byle daleko stąd nie widać wschodu słońca, noc topi księżyc w kieliszku wódki. ___________________________________ Bylem u Gacka zygpru1948 2017.04.25; 11:35:05 "noc topi księżyc w kieliszku wódki" Trafiłaś po mistrzowsku Gacku! Dałem plus W ogóle ten dramat czuję się w tym wierszu... Teraz wiem, że byłam głupia. Wszystko jedno dokąd pójdę, byle do przodu, byle daleko stąd nie widać wschodu słońca, noc topi księżyc w kieliszku wódki. _________Z podziwem pozdrawiam

zygpru1948

2017.04.25; 12:12:51

autorka: Gacek Po drodze donikąd Dni coraz rzadziej rozchodzą się po kościach, a mnie częściej szkoda bezwstydnych łez. Teraz wiem, że byłam głupia. Wszystko jedno dokąd pójdę, byle do przodu, byle daleko stąd nie widać wschodu słońca, noc topi księżyc w kieliszku wódki. ___________________________________ Bylem u Gacka zygpru1948 2017.04.25; 11:35:05 "noc topi księżyc w kieliszku wódki" Trafiłaś po mistrzowsku Beato! Dałem plus W ogóle ten dramat czuję się w tym wierszu... Teraz wiem, że byłam głupia. Wszystko jedno dokąd pójdę, byle do przodu, byle daleko stąd nie widać wschodu słońca, noc topi księżyc w kieliszku wódki. _________Z podziwem pozdrawiam

zygpru1948	2017.04.25; 12:11:02
Przepraszam, to nie o Beatę chodzi a o Gacka! PRZEPRASZAM autora!

zygpru1948

2017.04.25; 12:07:48

autorka: Beata Po drodze donikąd Dni coraz rzadziej rozchodzą się po kościach, a mnie częściej szkoda bezwstydnych łez. Teraz wiem, że byłam głupia. Wszystko jedno dokąd pójdę, byle do przodu, byle daleko stąd nie widać wschodu słońca, noc topi księżyc w kieliszku wódki. ___________________________________ Bylem u Beaty zygpru1948 2017.04.25; 11:35:05 "noc topi księżyc w kieliszku wódki" Trafiłaś po mistrzowsku Beato! Dałem plus W ogóle ten dramat czuję się w tym wierszu... Teraz wiem, że byłam głupia. Wszystko jedno dokąd pójdę, byle do przodu, byle daleko stąd nie widać wschodu słońca, noc topi księżyc w kieliszku wódki. _________Z podziwem pozdrawiam