urojony sobie

urojony sobie codziennie w nim jestem najczęściej rano, czytając niebanalny poemat zapijany gorzką kawą przy czwartym łyku trzeciej strofy słyszę dobijającą się wyobraźnie myśli wyczulone zaczynają dotykać nieżywe obrazy nadając im tchnienie powracam do pierwszej widzę szum drzew słyszę drżenie powiek czuję ciepło słów gesty wydają się mówić do mnie prowadząc w miejsca uspionych pragnień czekających na moment sensu bycia ostatni łyk zimna kawa nadała normalności ale wrócę Poetom budzacym moją wyobraźnię do życia..

Napisz do autora ( 1 / 20) następny » Venus dodany: 2010-02-02, 17:48:36 typ: życie wyświetleń (625) głosuj (11)

Venus	2010.02.03; 23:54:03
To prawda, "nie wyglądał" dobrze, ale czy teraz lepiej..nie wiem;)

EnigmatycznyDuszek	2010.02.03; 16:29:57
Zapis jest zbyt chaotyczny nie - równy i nie mówię że mają mieć tą samą ilość sylab. i dla mnie w formie wizualnej jest zbyt "rozwleczony"

Anabell	2010.02.03; 14:20:54
Jestem na tak :)

Venus	2010.02.03; 10:13:22
Och... jakie cieplutkie słowa otuliły mój (nie)wiersz :) Pozdrawiam.

kaja-maja	2010.02.02; 22:39:05
sory za pomyłkę...Wenus nigdy nie szuka...:)

kaja-maja	2010.02.02; 22:35:32
Wenus bogini...słowa przyjmuje...zawsze Ona nie szuka...tylko szykają jej...w:)+

jaśmin	2010.02.02; 22:22:36
i sie skonczylo na tym, ze tylko tytul mi sie podoba.