|
UPOKORZENIE
UPOKORZENIE |
Już twej twarzy dobrze nie pamiętam.
Już nie poznałbym jej palcami.
Twoich włosów cienka linia kręta
Nie przeszkadza już między wargami.
Choć skończyło się to, co było,
W zapomnienia mgle niknie powoli
Jednak jeszcze ta skończona miłość
Daje siły, porywa i boli.
Jak rybak samotny na morzu
Walczyłem z myśli rekinem.
Przez woli zgęstniały kożuch
Myślałem – gdy znikłaś - że zginę.
Wytrzymałem na złość twej piękności.
Dziś już bólu mało w mych słowach.
Poezja w nich tylko gości
I rozpięknia się polska mowa.
Mimo to, że z wierszy gdzieś poszłaś,
Że jak kiedyś tobą nie dźwięczą,
Że łódź serca bez steru i wiosła
Myśli przed twym obrazem klęczą.
Kazimierz Winnicki
(wszelkie prawa zastrzeżone) |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
wiermal |
2013.03.18; 06:17:57 |
Wiersz się podoba...+... |
HKH |
2013.03.18; 05:02:26 |
Kaziu, znikam na 3 tygodnie. Tobie i - pozwolisz - wszystkim Państwu już teraz życzę zdrowych i prawdziwie wiosennych świąt.
+ |
claudia |
2013.03.18; 00:32:04 |
cieplo i romantycznie |
|
|