|
Ulatuje z nas życie
Ulatuje z nas życie |
dzień ciągnie za sobą
ciężki puszysty ogon
wytrwale nim zamiata
krople rozpaczy doznanej
z każdą kolejną godziną
jego broda siwieje
rośnie jak nos u Pinokia
powoli zbliża się kres
zegar kilka jaskółczych kółek
wykona dziś bez zastanowienia
zmęczony staruszek usiądzie
w kącie zmruży bolące powieki
- M.J./ szogunka; 22.04.2015. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Ambrozja |
2015.04.23; 07:11:33 |
Starość bywa czasem spokojna.
Szklą mi się oczy z zachwytu,
gdy widzę dwie dłonie splecione,
u pogodnych, miłych staruszków,
ich życie jest pięknie spełnione.
Wiersz ciekawy + |
TESSA |
2015.04.23; 06:49:22 |
ja, Twój ronin, piszę Ci: mądrze prawisz, szogunko:) |
szogunka |
2015.04.23; 00:00:57 |
jaca: Dziękuję za te słowa..
Ostatni czas skłonił mnie do głębszej refleksji, a konkretnie poprowadzenie wykładu odnośnie gerontologii - pedagogiki osób starszych.. i tak dziś coś mnie naszło.
POZDRAWIAM :) |
jaca |
2015.04.22; 23:28:51 |
Zapomniałem dodać, że opisana powyżej samotność jest chyba gorsza od bólu bolących powiek :( |
jaca |
2015.04.22; 23:21:12 |
Odważyłaś się poruszyć bardzo ciężki temat. Zastanawiam się gdzie i jak mogłaś poznać stan psychiczny mocno starszej osoby ? Myślę, że jeżeli potrafisz tak wczuwać się w życie innych, to również podobnie potrafisz to przeżywać np. cieszyć się lub cierpieć z powodu upływających lat. Starość jest z całą pewnością szara i straszna i chyba bardzo rzadko bywa szczęśliwa. Życzę Ci za Twoje mistrzostwo w wielkiej sztuce empatii, byś kiedyś mogła doznać odwrotności Twojej poezji. Ja sam wierzę w szczęśliwe starzenie, więc miejmy nadzieję, że za parę lat, kiedyś...dzięki demencji starczej będzie wszystko na luziku, spoko i bezboleśnie. Z ogromną nadzieją serdecznie pozdrawiam :)
+ |
|
|